ยามเว่ย [13:00-14:59] จวนจินอ๋อง ยามนี้เขาออกมาพร้อมว่าที่ชายา ซึ่งมองเขาตาเขียว เพราะเฟิงหรานไม่ยอมออกจากห้องนางเลย มิหนำซ้ำยังให้คนสนิทเอาชุดมาเปลี่ยนที่นี่อีก ดูเหมือนคำพูดที่ข่มขู่เขาไว้ จินอ๋องไม่ใส่ใจและคิดจะทำตามแม้แต่น้อย
คงเป็นเพราะเขาเห็นแล้วว่านางมีใจห่วงเพียงใด บาดแผลที่มือเพียงนิด หรูซินยังรีบใช้พลังรักษาอย่างลืมตัว เพราะเกรงว่าเขาจะเจ็บนั่นเอง เป็นเช่นนี้แล้วเขาคงต้องตื๊อเท่านั้นจึงจะได้ใจนางมาครอบครอง
“นะ…นี่หรือคุณหนูเฉียวหรูซิน งามยิ่งนัก” ไห่เฉิงกล่าวพร้อมกับเดินเข้ามาหา ทว่า!เท้าใหญ่ของจินอ๋องได้ยกขึ้นมายันไว้เสียก่อน ทำเอาสหายถึงกับยิ้มแหย มองสตรีตัวน้อยหย่อนตัวลงข้างกายเฟิงหราน เสียงหัวเราะเยาะของใครบางคนดังขึ้นตามหลัง
“นี่เจ้าเย้ยหยันข้ากระนั้นหรือ” ไห่เฉิงรีบต่อว่าสาวใช้ตัวน้อยทันที ทว่าฟูชิงก็ยังคงเสียงขำขันอยู่แม้จะไม่ดังเช่นคราแรกก็เถอะ ทำเอาใต้เท้าหนุ่มถึงกับห
