ถ้าหลานร่าน หลานขอโทษ
ตอน แค่เอาถูๆก็เสร็จได้นะ
กลางดึกสงัด แสงจันทร์ถูกบดบังด้วยหมู่เมฆดำทะมึน สายฝนเทกระหน่ำลงมาอย่างหนักหน่วง เสียงเม็ดฝนกระทบกระจกหน้าต่างห้องนอนใหญ่ดังก้องไปทั่ว ราวกับเสียงกลองที่กำลังบรรเลงบทเพลงแห่งความมืดมิด
น้ำฟ้านอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ที่ปูด้วยผ้าไหมอิตาลีสีชมพูอ่อน เธอสวมเพียงชุดนอนผ้าซาตินสีขาวบางเบา เนื้อผ้าแนบไปกับผิวขาวเนียนละเอียดราวหยวกกล้วย ห้องนอนกว้างขวางถูกปกคลุมด้วยความมืดมิด มีเพียงแสงสลัวๆ จากหน้าจอโทรศัพท์มือถือที่ส่องกระทบใบหน้าเรียวเล็กของเธอ อากาศภายในห้องเย็นสบายจากเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอย่างสม่ำเสมอ
น้ำฟ้าเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์มือถือไปเรื่อยๆ ท่าทางของเธอดูเหม่อลอย ความคิดต่างๆ วิ่งวนอยู่ในหัว เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ
"ทำไมคุณเพ็ญนภาลูกสาวคนเดียวของคุณหญิงยายถึงหนีไปหนอ"
"ทั้งๆ ที่ตระกูลของหล่อนก็รวยขนาดนี้ มีทุกอย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งปร
