ตอนพิเศษ 2
สองปีต่อมา
วันเวลาอาจผันเปลี่ยนเวียนไปแต่ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง
คำนี้ยังใช้ได้เสมอกับความรักของเธอ นับดาวมีคำตอบในใจเช่นเคยว่าโซ่จะเป็นคนแรกและคนสุดท้ายของตัวเอง
ในวันรับปริญญาของเธอ นับดาวตื่นตั้งแต่ตีหนึ่งเพื่อไปแต่งหน้าทำผม กว่าจะเสร็จพิธีทั้งหมดก็เกือบบ่ายโมง พวกเพื่อนยังนัดรวมตัวกันต่อเพื่อให้เหล่ารุ่นน้องมาร่วมแสดงความยินดีตามขนบธรรมเนียม นั่นคือการบูมของคณะ หลังจากเสร็จกิจกรรมนั้น เธอก็อยู่ถ่ายรูปกับรุ่นพี่ที่จบไปแล้วและรุ่นน้องที่รู้จัก
มีดอกไม้ช่อโตจากใครหลายคนมอบให้นับดาว แต่ก็ไม่ได้ทำให้หัวใจหญิงสาวพองโตเท่ากับดอกไม้ช่อเดียวจากเจ้าของหัวใจ แล้วตอนนี้เขายังรับหน้าที่ถือดอกไม้ให้เธออีก
“กลับกันเถอะค่ะ เดินไม่ไหวแล้ว” นับดาวส่งสาวตาอ้อนเขาแบบที่เธอชอบทำประจำ และเหมือนจะเป็นท่าไม้ตายที่ทำให้โซ่ยอมแฟนสาวทุกอย่าง
“ให้พี่แบกไหม”
“บ้า อายคน”
เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะคว
