“คุณสิตา...”
โรสิตาทักทายสิตาภาเสียงเบา พร้อมกับขยับออกห่างจากร่างหนาของเอริก แต่ชายหนุ่มกลับโอบไหล่เธอไว้แน่น ไม่สนใจว่ามีคนมองอยู่ เขามองหญิงสาวชื่อสิตาด้วยแววตาเรียบนิ่ง มุมปากประดับรอยยิ้มเล็กน้อย เมื่อเห็นสายตาของอีกฝ่ายที่มองโรสิตาเหมือนหวงแหน แขนแข็งแรงโอบร่างบางแน่นขึ้นขณะก้าวออกจากลิฟต์
“จะไปทำงานแล้วเหรอคะ” สิตาภายืนดักหน้าสองหนุ่มสาวไว้
“ค่ะ เมื่อวานฉันลาหยุดวันนี้เลยต้องเข้าเช้าหน่อยค่ะ”
โรสิตาตอบพลางขยับตัวยุกยิก เมื่อรู้สึกว่าเอริกไม่ยอมปล่อยเธอง่ายๆ เขากำลังทำให้เธออับอายเพื่อน
“คุณคนนี้...” สิตาภาเอ่ยถาม เธอจ้องหน้าเอริกเหมือนต้องการให้เขาตอบ
“ผมเป็นเจ้านายของโรสครับ”
เอริกบอกสถานภาพของตัวเองอีกครั้ง เขามองหญิงสาวหน้าตาสวยบาดตาคนนี้ด้วยสายตาคมกริบ จ้องหน้านิ่งจนอีกฝ่ายต้องหลบสายตาไปเอง
“นี่คุณสิตาภาค่ะคุณเอริก เธอเป็นลูกค้าคนสำคัญของพี่โอลิเวอร์” โรสิตารีบแนะ
