บทที่ 44. ตอน ไม่คู่ควร ไม่ควรคู่
ในทุกเช้าหลิวซืออินจะปลุกอี้หนิงและผิงอันให้ตื่นขึ้น เพื่อเตรียมตัวไปสำนักศึกษา อี้หนิงนั้นไม่ค่อยงอแงเพียงเขย่าเบาๆ ก็ตื่นขึ้นมา แต่ผิงอันค่อนข้างจะปลุกยาก นางจะกลิ้งไปมาไม่ยอมลุกจากที่นอนง่ายๆ จนผู้เป็นมารดาต้องอุ้มเจ้าตัวน้อย เข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำถึงจะยอมตื่น
เมื่อแต่งตัวเสร็จก็มากินอาหารเช้า พอได้กลิ่นอาหารผิงอันจึงตื่นเต็มตา แม่หนูคว้าตะเกียบคีบหมูเค็มเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ สลับกับกินโจ๊ก ใบหน้ากลมนั้นน่ารักน่าเอ็นดู ด้านอี้หนิงกินเรียบร้อยกว่าน้องสาว แต่กินน้อยจนมารดาต้องบังคับให้เขากินให้มากๆ
"ท่านแม่ เลิกเรียนวันนี้ท่านลุงหมิง จะไปรับข้าใช่หรือไม่"
ผิงอันเอ่ยถาม หลังจากจัดการกับโจ๊กหมดชามแล้ว มือหยิบซาลาเปาอีกลูกมากัดกินต่อ
"ท่านลุงก็ไปรับพวกเจ้าทุกวันอยู่แล้ว เหตุใดเจ้าถึงยังถามแม่"
ผิงอันจะถามมารดาเช่นนี้ทุกเช้า แม้จะรู้ว่าท่านลุงหมิงจะไปรับ
