บทที่ 58. ตอน ความจำฟื้นคืน/1
“เจ้ารักสามีที่ตายไปแล้วของเจ้า จึงไม่ยอมแต่งให้ข้า”
ฉู่หมิงฮ่าวเอ่ยเสียงขื่น จับไหล่ของนางไว้แน่น ภายในใจของเขาเหมือนถูกน้ำกรดราดรดลงไปจนแสบร้อน เขาเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ของเป่ยฉี กลับเทียบไม่ได้กับคนที่ตายไปแล้ว
“ใช่ ข้าไม่อาจแต่งให้ท่านได้”
หลิวซืออินดึงมือเขาออกจากไหล่ ผุดลุกขึ้นวิ่งออกจากห้อง แต่ไปถึงแค่ประตู อีกฝ่ายกลับกระโจนเข้ารวบร่างของนางจนล้มไปกองกับพื้น ร่างหนาหนักโถมทับกดเอาไว้กับพื้นไม่ให้ดิ้นหนี
“นี่ท่านจะทำอะไร ปล่อยข้านะ”
เขาจับมือของนางที่กำลังทุบตี แล้วรวบข้อมือไว้เหนือศีรษะ ขณะยื่นหน้าเข้าไปหา
“ข้าไม่มีวันปล่อยเจ้า ซืออินเจ้าต้องเป็นของข้า”
ความเจ็บช้ำในใจทำให้แม่ทัพหนุ่ม ไม่อาจควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ เขารักนางจนยอมทำทุกสิ่ง เพื่อให้นางเห็นใจ แต่นางกลับทำลายหัวใจของเขา
“อย่านะ ท่านแม่ทัพ ท่านจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ไม่เช่นนั้นข้าจะเกลี
