บทที่ 60. ตอน ข้าคือสามีที่หายไปของเจ้า/1
อี้หนิงกับผิงอันตื่นขึ้นมาในช่วงบ่าย เด็กน้อยทั้งสองพากันออกมาจากห้อง มองหามารดาและท่านลุงหมิง แต่ไม่พบผู้ใดเลย พวกเขาเริ่มหิวกันแล้ว จึงเดินไปทั่วเรือจนมาพบกับห้องครัว เห็นคนรับใช้สองคนนั่งกันในห้องนั้นก็เข้าไปหา
“พี่สาว พวกท่านเห็นท่านแม่กับท่านลุงหมิงหรือไม่”
อี้หนิงจูงน้องสาวเข้ามา พลางเอ่ยถาม
“ท่านแม่ทัพกับแม่ของพวกเจ้า คงกำลังพักผ่อนอยู่ในห้อง มานั่งนี่ก่อนสิ”
สาวใช้คนหนึ่งเข้ามาคุยกับเด็กๆ แล้วจูงพวกเขามานั่งที่เก้าอี้ ก่อนหน้านี้นางได้รับคำสั่งจากท่านแม่ทัพไม่ให้ขึ้นไปด้านบนเรือ จึงพากันนั่งอยู่ในห้องครัว ไม่คิดว่าเด็กน้อยจะพากันเดินลงมา
“ข้าชื่อเสี่ยวชุ่ยนี่เสี่ยวหยา เราสองคนเป็นคนรับใช้ในจวนท่านแม่ทัพ เจ้าทั้งสองหิวหรือไม่ ที่นี่มีอาหารมากมาย อยากกินอะไรก็บอกข้ามา”
เสี่ยวชุ่ยเป็นสาวใช้ที่ใต้เท้าจื่อฝู่ ส่งมาดูแลท่านแม่ทัพที่จวนพร้อ
