บทที่ 61. ตอน ข้าคือสามีที่หายไปของเจ้า/2
“ท่านลุง ท่านแม่มาแล้วขอรับ ท่านไม่ต้องไปตามแล้ว”
อี้หนิงร้องบอก เมื่อหันไปเห็นมารดาเดินขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือแล้ว ด้านหลังมีเสี่ยวหยาเดินตามมาด้วย
“ท่านแม่ มีขนมดอกกุ้ยที่ท่านชอบด้วย รีบมากินเร็วๆ”
ผิงอันชูขนมดอกกุ้ยแสนอร่อยให้มารดาดู แล้วเรียกให้มากินกับนาง
หลิวซืออินมองดูลูกๆ ที่กำลังนั่งกินขนม ผิงอันนั่งบนตักของแม่ทัพหนุ่ม อี้หนิงเองกำลังถูกเขาป้อนขนม ท่าทางสนิทสนมกันราวกับเป็นพ่อลูก รู้สึกชังน้ำหน้าชายผู้สวมหน้ากากเงิน เขาทำราวกับว่าการมีอะไรกับนางเหมือนเรื่องปกติ ไม่รู้จักละอายต่อสิ่งที่ทำบ้าง ยังมานั่งเล่นกับเด็กๆ ไม่รู้ร้อนหนาว มีเพียงนางที่ละอายใจต่อลูกๆ ที่ปล่อยให้ชายอื่นที่ไม่ใช่พ่อของพวกเขา รุกล้ำร่างกายของนางจนมีมลทิน นางจะสู้หน้าเยี่ยเหวินจ้าวได้อย่างไร
“ซืออินนั่งลงสิ”
ฉู่หมิงฮ่าวเอ่ยเสียงอาทร มองใบหน้างดงามของภรรยาสาว ที่ยามนี้ปั
