หลายวันต่อมา
"ฟู่ว"
ริมฝีปากเล็กเป่าลมออกจากปากของตัวเองเบา ๆ ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าไม่น้อย หลังจากที่เธออดหลับอดนอนอ่านหนังสืออย่างหนักจนมาถึงการสอบวิชาสุดท้ายในวันนี้
"โดนข้อสอบดูดพลังไปจนหมดแล้ว แม่งออกข้อสอบยากฉิบเป๋ง" ขณะที่สองขาเรียวกำลังก้าวเดินลงมาจากตึกเรียน คนตัวเล็กก็บ่นพึมพำขึ้นตามประสา
"คนนั้นใครวะ น่ารักจัดเลย" เสียงของชายหนุ่มที่สวมใส่เสื้อช็อปของคณะวิศวะคนหนึ่งเอ่ยพูดขึ้นเมื่อเขาเหลือบไปสะดุดตาเข้ากับใบหน้าที่แสนจิ้มลิ้มของลินดาที่ขนาดยืนอยู่ไกล ๆ ยังมีความโดดเด่นฉายออกมา
"น่ารักดี แต่โคตรไม่คุ้นหน้า" เสือเพื่อนของเขาที่นั่งอยู่ในกลุ่มก็เอ่ยขึ้นพูดเมื่อมองไปตามสายตาของเพื่อนตัวเอง
ปกติแล้วหน้าตาน่ารักขนาดนี้น่าจะต้องโดดเด่นและมีชื่อเสียงพอสมควร ไม่น่ารอดพ้นสายตาพวกเขาไปได้ แต่ทำไมเขาเพิ่งมาเคยเห็นเธอกันนะ
"ไอ้พายุ มึงดูดิ โคตรน่ารักเลยนะเว้ย" ธามเพื่อ
