51

1204 คำ

“รวี!” ภีมพลเผลอตวาดเรียกชื่อหญิงสาวเสียงดัง ทว่ารุจรวีไม่สะดุ้งสะเทือนเลยแม้แต่น้อย หญิงสาวยังคงแสดงท่าทีไม่หวั่นไหวใดๆ ทั้งสิ้นขณะที่ตอบกลับไปว่า “รวีหมั้นกับฌอนแล้ว และอีกไม่นานคงจะแต่งงานกัน แล้วสำหรับเรื่องของรวีกับคุณ...มันไม่มีวันหวนกลับมาได้อีกหรอกค่ะ” เจ้าหล่อนย้ำให้ภีมพลฟังอย่างชัดเจน ทำให้คนฟังหน้าซีดเผือด เขาส่ายหน้าคล้ายกับจะยอมรับความจริงที่หญิงสาวพูดไม่ได้ “รวีปากแข็งไปอย่างนั้นเอง พี่รู้ว่าเรายังรักกันอยู่ พี่รักรวี...แล้วรวีก็รักพี่” ชายหนุ่มพร่ำพูดราวกับคนหลอกตัวเอง และนั่นทำให้รุจรวีพูดสวนขึ้นในทันที “ไม่มีทาง” “งั้นรวีคงต้องพิสูจน์ตัวเองให้พี่เห็นแล้วล่ะว่าตัดใจจากพี่ได้จริงๆ แต่พี่ก็จะทำทุกอย่างเหมือนกันว่ารวีรักพี่” ภีมพลไม่พูดเปล่า ชายหนุ่มกระชากตัวหญิงสาวให้เขามาหาเขาจนรุจรวีซึ่งยังไม่ทันตั้งตัวเซถลาเข้าไปปะทะอกกว้าง กว่าจะรู้ตัวอีกทีท่อนแขนแกร่งก็กอดรัดเธอแน่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม