ก่อนหน้าที่ฌอนจะมาหน้ารุจรวีนั้น เมื่อประมาณครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านั้นภีมพลจอดรถไว้ข้างริมรั้วเหล็กดัดสีเข้มก่อนจะก้าวเดินตรงไปยังประตูรั้ว เขาค่อยๆ ยกมือขึ้นกดกริ่งเพื่อเรียกให้คนมาเปิดประตูให้ พอพบว่ารุจรวีเป็นฝ่ายมาเปิดประตูให้ เจ้าหล่อนผงะถอยเมื่อเห็นว่าใครเป็นผู้มาเยือน ภีมพลจึงต้องรีบบอกหญิงสาวว่าเขามีเรื่องสำคัญเกี่ยวกับฌอนทำให้หญิงสาวยอมให้เขาเข้าบ้านไปในที่สุด เธอรีบเดินนำอีกฝ่ายเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว จนลืมไปว่าตนเองไม่ได้ปิดประตูรั้วเพียงเพราะอยากจะให้ภีมพลรีบๆ พูดธุระของเขาแล้วก็รีบไปเสียที
ทว่าเอาเข้าจริงคนที่ถ่อมาหาเธอและบอกว่ามีธุระกลับเอาแต่ยืนนิ่งอยู่กลางห้องรับแขก ไม่ยอมพูดจาอะไรจนรุจรวีรู้สึกอึดอัด แล้วเมื่อหญิงสาวเตรียมจะพูดไล่เขาไป ภีมพลก็โพล่งขึ้นมาทันที
“พี่รักรวี เรารักกันไม่ใช่เหรอรวี...รวีจะแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง โดยเฉพาะผู้ชายที่เป็นพ่อของลูกพี่ชมพู่”
คำพูดของเข
