22

1454 คำ

เสียงเคาะประตูห้องพักภายในคอนโดมิเนียมหรูดังขึ้นถี่ๆ และรัวเร็วตามแรงอารมณ์ของผู้เคาะ ทั้งที่เมื่อครู่กดกริ่งระรัวแล้วแต่ผู้เป็นเจ้าของห้องไม่คิดจะออกมาเปิดให้เธอแต่อย่างใด นางเอกสาวสวยใสแต่ใจนางร้ายจึงตัดสินใจเคาะประตูห้องรัวๆ แทนพร้อมกับตะโกนเรียกอีกฝ่ายไปด้วย “ฌอน...คุณอยู่ในห้องใช่ไหมคะ ออกมาเปิดประตูให้ชมพู่เดี๋ยวนี้เลยนะ ฌอน! อย่าคิดว่าจะหลบหน้าชมพู่ไปได้นะ ฌอน...เปิดประตูสิ!” ดูเหมือนว่าไอ้การพักผ่อนอย่างเงียบสงบของเขาจะทำไม่ได้เสียแล้ว ตอนแรกฌอนจะตัดใจปล่อยให้เธอเคาะห้องได้ก็เคาะไปอยู่หรอก แต่เมื่อยิ่งทิ้งชมพูนุทก็ไม่มีทีท่าจะรามือราวกับแน่ใจแน่ๆ ว่าเขาอยู่ภายในห้อง ทำให้ฌอนตัดสินใจเปิดประตูในที่สุด “โอเค เปิดแล้วๆ คุณมีธุระอะไรถึงมาหาผมถึงที่นี่ชมพู่ แล้วนี่ข้างล่างเขาปล่อยคุณขึ้นมาถึงนี่ได้ยังไงกัน” สงสัยเขาต้องลงไปต่อว่าพวก รปภ. และรีเซฟชั่นข้างล่างซะแล้วที่ยอมปล่อยให้ชมพู่ขึ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม