#83

1487 คำ

หนูอัญเม้มปากแน่น นี้สินะ! นิสัยชั่วๆของชอว์ เขามันชั่วช้าเลวทรามจริงๆ เธอคิดถูกแล้วที่หนีมา ทำไมก่อนหน้านี้เธอถึงคิดว่าเขาจะเปลี่ยนไปได้นะ ให้ความจำเสื่อมอย่างไรก็ไม่น่าชั่วช้าเลวทรามขนาดนี้ “อ๊ะ อ๊ะ...” ชอว์ยกมือร้องห้าม “ข้าบอกให้เจ้าถอดเสื้อผ้าไม่ใช้ผ้าคลุมหน้า ข้าไม่ต้องการเห็นหน้าเจ้าหรอก ในเมื่อเจ้าเคร่งครัดประเพณีขนาดนี้ ข้าไม่มีทางรับนางกำนัลมาเป็นสนมหรอกนะ...ถอดเสื้อผ้าเจ้าซะ” ชอว์มองดวงตากลมโตที่คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันทันที หนูอัญกำมือตัวเองแน่นอย่างอดทน เอาเถอะ! แบบนี้ก็ดี เดี๋ยวเขาก็คงไล่เธอเปิงแน่ ใช่ว่าเขาจะไม่เคยเห็นเธอเสียเมื่อไหร่ และอีกอย่างเขาก็เป็นผู้ชายคนแรกคนเดียวที่เคยเห็นรูปร่างเธอ ให้เขาดูๆไปซะ จะได้จบและต่างคนต่างแยกย้ายกัน เพราะเธอก็เริ่มอึดอัดที่จะหายใจร่วมกับเขาในห้องนี้แล้ว กลับไปคราวนี้เธอจะได้ทำใจตัดเขาออกจากชีวิตได้สักที และคราวนี้เธอคงออกจากวังนี้ได้อย่าง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม