ตึก ตัก ตึก ตัก เสียงฝีเท้าเจ้าหน้าที่วิ่งเข้าไปในอาคาร หนูอัญแค่มองแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าคนระดับไหนกันที่จะอยู่ในอาคารนั้น ดูจากเจ้าหน้าที่ที่ดูวุ่นวาย คนข้างในคงไม่สู้ดีเท่าไหร่แน่ๆ แต่เมื่อหนูอัญจะหันหลังกลับเธอ คนคุ้นเคยก็โผล่ออกมาจากอาคาร ‘ม่อน’
หนูอัญยืนนิ่ง ม่อนที่สีหน้าไม่ค่อยดีนัก เมื่อเขาพูดอะไรสักอย่างกับ
เจ้าหน้าที่ที่มีกล่องอะไรสักอย่างในมือ และหางตาเขาก็เห็นหนูอัญโดยบังเอิญ ม่อนเครียดอย่างฉับพลัน
“ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ละ ซีหายไปไหน”
“มาเดินเล่นสูดอากาศ ม่อนเป็นอะไรดูสีหน้าไม่ค่อยดีนัก แล้วมาทำอะไรอยู่ที่นี่” ม่อนครุ่นคิดและเขาก็คิดบางอย่างได้ หมับ! ม่อนคว้าข้อมือเล็กและกึ่งลากกึ่งจูงให้หนูอัญเดินตามเขาเข้าไปในอาคาร ‘ส่วนราชวงศ์’ นั้นในทันที
“ม่อน! จะพาเค้าไปไหน” หนูอัญแทบจะก้าวไม่ทัน เธอต้องวิ่งสลับเดิน ภายในอาคารตกแต่งแตกต่างไปจากอาคารที่เธออยู่อย่างมาก ทุกๆระยะที่เธอ
