ตอนที่ 77
ดีเลียนนั่งกระสับกระส่ายอยู่ภายในห้องประชุม ความจริงเขาน่าจะยกเลิกไอ้ประชุมน่าเบื่อนี่เสียให้รู้แล้วรู้รอด อะไรกัน พูดอะไรไม่รู้เรื่องสักนิด ชายหนุ่มบ่นอุบอยู่ในอกอย่างหงุดหงิด สมองหวนคิดไปถึงแต่แม่สาวน้อยที่เขาสั่งให้นั่งรออยู่ภายในห้องทำงานซ้ำเป็นรอบที่พันแล้วล่ะมั้ง
บ้าชะมัด ถ้ารู้ว่าเข้ามานั่งในห้องประชุมแล้วจะต้องนั่งกระวนกระวายคิดถึงมินรญาแบบนี้ล่ะก็ เขาคงลากแม่นั่นเข้ามานั่งข้างๆ แล้วล่ะ
“พักเบรกแค่นี้ก่อน อีกครึ่งชั่วโมงค่อยมาเริ่มประชุมใหม่”
คนออกคำสั่งลุกพรวดแล้วก็ก้าวออกไปจากห้องประชุมโดยไม่สนใจสายตากังขาของบรรดาลูกน้องของตัวเอง เขามุ่งหน้าตรงดิ่งไปยังห้องทำงานของตัวเองโดยเร็วที่สุด แต่เท้าที่ก้าวไปตามพื้นพรมมันกลับช้าเชื่องไปกว่าหัวใจของเขานัก หากหายตัวได้เขาคงหายตัวไปปรากฏตรงหน้าของมินรญาแล้วล่ะ คนตัวโตคิดอย่างหงุดหงิด ก่อนจะดันบานประตูตรงหน้าให้เปิดออก และความว
