ตอนที่ 61
ร่างอรชรของมินรญาถูกทุ่มลงบนเตียงนอนทันทีเมื่อคนตัวโตใช้ฝ่าเท้าดันประตูให้ปิดสนิทลงได้สำเร็จ หล่อนผุดลุกขึ้นนั่ง ถดถอยลนลานหนีด้วยความตื่นตระหนก ท่าทางของดีเลียนในตอนนี้มันดูน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าพญามัจจุราช ณ ขุมนรกอเวจีเสียอีก
“ร่านนักใช่ไหม...”
มือหนากระชากเสื้อสูทออกจากตัวและเหวี่ยงทิ้งข้างหน้า จากนั้นก็เดินย่ำเสื้อสูทเนื้อดีมาหยุดตรงหน้าของหล่อนด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟ กรามแกร่งของเขาขบกันแน่นจนสันปูดเบ่งแทบแตกละเอียด
“ถ้าร่านนัก ฉันจะได้ดับความร่านของเธอให้”
“พี่ดีเลียน... พี่หมายถึงอะไร...คะ...”
คราวนี้เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีครีมที่ถูกมือหนาสีแทนกระชากออกจากตัวไป ไม่นานแผงอกกว้างสีเดียวกับท่อนแขนที่รกเรื้อยไปด้วยเส้นขนสีเข้มก็ปรากฏแก่สายตา คนมองอ้าปากค้าง เนื้อตัวแข็งทื่อขยับเขยื้อนไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว
ผู้ชายคนนี้สมบูรณ์แบบจริงๆ หล่อนเคยฝันถึงแผงอกของเขามานานหลายปี ฝ
