ปัง!
เธอสะดุ้งเฮือกกับเสียงปิดประตูดังลั่น สายตามองแม็กซ์ควินด้วยความหวาดกลัว สองเท้าเล็กพลางก้าวถอยออกห่างตามสัญชาตญาณเมื่อเขาเดินเข้ามาหา ใบหน้าของเขานิ่งเรียบไม่แสดงอารมณ์
“ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าอย่าเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่น ต่อให้มันจะเป็นแค่การยิ้มก็ตาม” เตือนไปครั้งแรกไม่ฟังยังมีครั้งที่สองตามมา ถ้าขี้ลืมนักเขาจะช่วยกระตุ้นความจำให้เอง
“ตะ…แต่นั่นเป็นเพื่อนของญาณินนะคะ”
“เพื่อนสมัยตอนเรียนมัธยมไม่ใช่เหรอ หรือตอนนี้ยังติดต่อกัน?” เขาเป็นผู้ชาย และดูผู้ชายคนนั้นของว่าสนใจญาณินเชิงไหน มองตาเดียวก็รู้แล้วว่าหวังเย็ต
“เปล่าค่ะ”
หมับ!
“อ๊ะ!” ร่างบางถูกมาเฟียหนุ่มผู้ทรงอิทธิพลกระชากเข้าไปหาจนร่างกายกระแทกใส่กันอย่างแรง สายตาคมกริบจ้องมองคนตรงหน้าที่แสดงสีหน้าอย่างดุดัน
“งั้นก็ควรเชื่อฟังตั้งแต่แรก ว่าไม่ควรยิ้มให้มันเป็นครั้งที่สอง…” เขาบอกญาณินด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ
คนฟังขนลุกซู่ทันท
