บทที่ 8 เธอนี่มัน…

1329 คำ
“พี่วิทย์! พี่คุณ!” น้ำชาตกใจที่เห็นชายหนุ่มทั้งสองเดินเข้ามาในงานเลี้ยง “ทำไมพี่คุณมารับชาเร็วจังคะ แล้วทำไมไม่โทรมาก่อน” น้ำชาเอ่ยกับสามี สามีของเธอส่งยิ้มหวานให้ก่อนจะเหล่ตาไปทางรุ่นพี่ น้ำชามองไปทางวีวิทย์ที่ตอนนี้กำลังจ้องมองกลุ่มสาวๆ ที่กำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนานโดยมีหนุ่มๆ คอยเอนเตอร์เทนไม่ห่าง เคทขึ้นมาจากสระก่อนที่เธอจะกระโดดลงไปอีกครั้งท่ามกลางเสียงเชียร์ของเพื่อนๆ ภาพที่วีวิทย์เห็นตรงหน้าเรียกได้ว่าเละเทะ วีวิทย์ถอนหายใจก่อนตรงปรี่เข้าไปที่สระ น้ำชากับคุณรีบวิ่งตามหลังไป ก่อนที่ทั้งหมดจะหยุดที่ขอบสระ เมื่อทุกคนเห็นวีวิทย์แทนที่สาวๆ จะกลัว พวกเธอกลับร้องเรียกให้วีวิทย์โดดลงไปหา แต่คนที่พอจะมีสติแบบหนุ่มๆ เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของวีวิทย์ก็ทยอยพากันขึ้นจากสระน้ำ “พี่วิทย์ พี่วิทย์มาสนุกเหรอคะ มาเลยค่ะ โดดลงมาค่ะ” ดาวตะโกนเรียกอดีตปู่รหัส “ดาว ดาว!” น้ำชาพยายามปรามเพื่อนรัก “ขึ้นมาเดี๋ยวนี้!” วีวิทย์เสียงเย็นใส่เคทที่กำลังว่ายน้ำเล่นอย่างสบายอารมณ์ เสียงของเขาไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกกลัวเลยสักนิด “เคท!!! ขึ้นมาเดี๋ยวนี้” “ไม่ขึ้นไปหรอกค่ะ แน่จริงก็มาจับเคทสิ” “เคท!” วีวิทย์เลือดขึ้นหน้า ยัยบ้านี่ “ทำไมถึงได้ทำตัวเหลวไหลแบบนี้ เธอกำลังได้ชื่อว่าเป็นเมียฉันนะ” วีวิทย์ตะโกนดังลั่น “น้องๆ กลับไปก่อนจ้ะ” น้ำชาหันไปบอกหนุ่มๆ ก่อนจะหันไปหาสามีเพื่อขอร้องให้เขาทำอะไรสักอย่าง “ไอ้พี่วิทย์ มึงใจเย็นก่อน” คุณพยายามปราม “จริงค่ะพี่วิทย์ คุณเคทไม่ได้ทำอะไรเสียหายเลยค่ะ น้ำชาดูแลทุกคนอยู่” “...” วีวิทย์นิ่งไปสักพักขณะมองไปยังเคทที่กำลังว่ายน้ำท่าผีเสื้อไปมาในสระ ชุดเดรสสีขาวที่เธอใส่เมื่อเปียกน้ำแล้วก็ทำให้เห็นสัดส่วนร่างกายชัดเจนเข้าข่ายโป๊ วีวิทย์เดินเรียบขอบสระน้ำไปยังจุดที่เคทว่ายไปเกาะขอบสระ “ขึ้นมา!” “ช่วยหน่อยสิ” สาวสวยเนื้อตัวเปียกปอนสุดเซ็กซี่ส่งเสียงออดอ้อนคุณสามีก่อนจะยืนมือไปให้เขาช่วยดึงขึ้นจากสระ… …แล้วเขาก็หลงกลเธอเข้าอย่างจัง ทันทีที่เขาจับมือเธอ เธอก็ดึงเขาลงไปในสระ เสื้อสูทราคาแพง ผมเผ้าที่ถูกจัดทรงมาอย่างดีตอนนี้เปียกปอนไม่เหลือทรง “เคทเยี่ยมมากเพื่อน พาพี่วิทย์มาลงในสระได้จริงๆ” ดาวตะโกนดังลั่น “ตอนนี้เรารับเคทเข้ากลุ่มอย่างเป็นทางการ” ดูเหมือนพวกเธอจะวางแผนกันไว้แล้ว น้ำชาที่มองดูเหตุการณ์อยู่ถึงขั้นเอามือกุมขมับยิ่งเห็นเพื่อนๆ ส่งเสียงเฮ เธอยิ่งปวดหัวเพราะรู้ว่ารุ่นพี่หนุ่มน่าจะโกรธไม่น้อย เคทที่ดึงสามีลงมาในสระได้สำเร็จก็ยิ้มร่าเตรียมตั้งท่าจะว่ายน้ำหนีแต่ทว่าเธอก็ถูกวีวิทย์ดึงไว้ก่อนที่เขาจะลากเธอไปขึ้นฝั่งจากนั้นก็อุ้มร่างเธอขึ้นพาดบ่า “พี่วิทย์ปล่อยเคทเดี๋ยวนี้นะ ปล่อย! ไอ้พี่บ้า” “พี่วิทย์คะ” น้ำชารีบห้ามปราม “ใจเย็นนะ เดี๋ยวชาจะดูแลคุณเคทเอง” “พี่จะกลับแล้ว” วีวิทย์ไม่ฟังใครทั้งนั้น คืนนี้เมียตัวดีของเขาก่อวีรกรรมหลายอย่างเห็นทีจะต้องจัดการเธอบ้าง “พี่คุณ ทำอะไรสักอย่างสิคะ” น้ำชาหันไปหาสามี “ช่วยไม่ได้หรอกจ้ะคนดี ผัวเมียเขาจะเคลียร์กัน ชาไม่ต้องกลัว ไอ้พี่วิทย์ไม่ทำอะไรรุนแรงแน่นอน ใจเย็นๆ นะจ้ะ เดี๋ยวลูกขี้โมโหนะ” น้ำชาพยายามใจเย็นแม้จะได้ยินเสียงเคทดังลั่นตลอดทางระหว่างที่วีวิทย์อุ้มไปขึ้นรถสปอร์ตของเธอ ระหว่างกลับบ้านคุณภรรยาน่าตีของเขาก็แผลงฤทธิ์ไม่หยุด คุณเธอแหกปากร้องเพลงสลับกับด่าเขาไม่ได้พัก วีวิทย์ทนหนวกหูไม่ไหวจึงยื่นมือไปปิดปากจนเธอแน่นิ่งไป ชายหนุ่มตกใจมากนึกว่าทำให้เธอขาดอากาศหายใจแต่ที่ไหนได้ เธอแค่หลับไป เมื่อรถหรูจอดสนิท วีวิทย์ก็ลงมาอุ้มเคทออกจากรถซึ่งเป็นจังหวะที่เธอตื่นพอดี “ปล่อยเดี๋ยวนี้ให้พี่บ้า” “เคท อย่าเสียงดัง รบกวนคนอื่น” “ปล่อย!” “ไม่ปล่อย” วีวิทย์อุ้มภรรยาสาวสวยขึ้นพาดบ่าโดยที่เธอเองก็ทุบหลังเขาไม่หยุดในขณะที่วีวิทย์ก็รีบเดินพาเธอเข้าไปในลิฟต์ส่วนตัวเพื่อขึ้นไปยังเพนท์เฮ้าส์สุดหรู “พาเคทกลับมาทำไม” “ถามได้ ดูทำตัวเข้าสิ” “เคททำอะไร” “ไปกินเหล้าแบบนั้นได้ไง แล้วไอ้พวกผู้ชายพวกนั้นคืออะไร” “ผู้ชายที่ไหน ก็น้องๆ ไง” “แต่เธอเป็นเมียฉันนะเคท อย่าทำตัวเหลวไหล” “เมียเหรอ เป็นตรงไหน เป็นหลอกๆ แค่นั้นแหละ” “อยากเป็นเมียจริงๆ ใช่ไหม” วีวิทย์โยนเคทลงบนเตียงของเธอก่อนที่เขาจะถอดเสื้อเสื้อผ้าที่เปียกชุ่มของตนเองลงไปกองบนพื้น “พี่วิทย์ จะทำอะไร” เคทละเมอถามคนตัวใหญ่ “จะนอนกับเมียไง” จากนั้นชายหนุ่มที่ร่างกายปราศจากเสื้อผ้าก็บุกขึ้นไปบนเตียงของเคท เขาคร่อมร่างบางไว้ สายตาของสาวขี้เมาจับจ้องที่ใบหน้าอันหล่อเหล่าของเขาก่อนที่เธอจะมองต่ำลงไปเรื่อยๆ “ใหญ่ดีจัง” คำพูดบางอย่างออกมาจากปากของเธอก่อนที่เปลือกตาของเธอจะปิดลง “ฤทธิ์เยอะจริงนะ ยัยบ้า” เมื่อเห็นว่าเธอหลับแล้ว วีวิทย์ก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูมาห่อตัวเธอไว้ก่อนจะเริ่มถอดชุดเดรสใต้ผ้าขนหนู ชายหนุ่มพยายามไม่ดูเรือนร่างของหญิงสาวตรงหน้าแต่ก็มีบางจังหวะที่ผ้าหลุดมือแล้วเขาได้เห็นเนินออกสวย วีวิทย์พยายามรวบรวมสติถอดบราของเธอออกแต่สิ่งที่เขาทำใจได้ยากที่สุดคือแพนตี้ตัวบางของเธอ ทันทีที่เขาเริ่มถอดมันลงมามือของเขาก็เริ่มสั่น หัวใจของเขาเต้นแรง เขาไม่ใช่พระอิฐพระปูนถึงจะได้ไม่มีความรู้สึก ยิ่งไม่ได้ปลดปล่อยน้ำรักมาหลายเดือน วีวิทย์หยุดกลางคัน เขาลุกขึ้นก่อนจะหอบเสื้อผ้าของตัวเองกลับไปที่ห้องเพื่อพยายามสงบสติอารมณ์ เขาจะต้องไปทำอะไรยัยนั่นเด็ดขาด อย่าทำให้เรื่องมันยุ่งยาก… แต่ถ้าปล่อยเอาไว้สภาพนั้นมีหวังปอดบวมตายแถมกางเกงในที่ถูกเขาถอดออกมาได้แค่ครึ่งขา ถ้าเธอตื่นขึ้นมาเห็นต้องคิดว่าเขาโรคจิตแน่ๆ วีวิทย์เอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ก่อนจะกลับเข้าไปในห้องเคทอีกครั้ง ครั้งนี้เขากลั้นใจรีบถอดกางเกงชั้นในเธอออก จากนั้นก็เอาผ้าห่มคลุมตัวเธอไว้ แต่แล้วเขาก็ถูกยัยตัวดีคว้าแขนไว้ “อย่าจากเคทไปได้ไหม เคทไม่อยากอยู่คนเดียว” วีวิทย์หันกลับไปมองใบหน้าของคนสวยที่เมาไม่ได้สติ เขาไม่อยากจะนึกว่าถ้ามีคนคิดจะทำมิดีมิร้ายคุณเธอจะเป็นอย่างไร แล้วเขาก็แกะมือเธอออกอย่างไม่ไยดีก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องนอนของตนเอง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม