บทที่ 25 ที่แท้…

2046 คำ

เคทพยายามไม่ใส่ใจกับสิ่งที่แพรวาพูด จะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่างชายหนุ่มดูเหมือนว่าเขาจะมีใจให้เธอ …หรือเธอแค่คิดไปคนเดียว เคทเผลอจ้องมองหน้าสามีอย่างไม่รู้ตัวระหว่างทั้งสองนั่งรถกลับบ้านหลังงานเลี้ยงเลิก “มีอะไรหรือเปล่า” วีวิทย์เอ่ยถามเมื่อเห็นเคทมองเขา “เปล่าค่ะ” ชายหนุ่มส่งยิ้มให้เธอซึ่งเธอเองก็ยิ้มตอบ แต่แล้วคำถามบางอย่างก็ผุดขึ้นมาในหัวแต่เธอก็ไม่กล้าถาม ไม่กล้าถามว่าเขาคิดยังไงกับเธอเพราะถ้าเขาถามเธอกลับว่าคิดอย่างไรกับเขา เธอเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะตอบอย่างไร…. เคทนั่งนิ่งพยายามคิดทบทวนว่าที่ผ่านมาว่าเธอคิดอย่างไรกับเขา “เหนื่อยเหรอ” “คะ” “พี่เห็นเคทเงียบไป คิดว่าคงเหนื่อย” “อ๋อ นิดหน่อยค่ะ” “แล้วเดือนนี้รอบเดือนเคทมาหรือยัง” “คะ อ๋อ ยังค่ะ” “ถ้ามาบอกพี่หน่อยนะ” “ทำไมเหรอคะ” “ก็เผื่อพวกเราจะมีข่าวดีไง” “ค่ะ” เคทส่งยิ้มน้อย ๆ ให้เขาก่อนจะหันออกไปนอกหน้าต่าง หรือที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม