เช้าวันต่อมา_
"พี่ปอร์เช่ไปไหนคะ" เสียงหวานเอ่ยถามกับคราม เมื่อเขายืนเฝ้าเธออยู่ตรงข้างประตู ทำเหมือนว่าเธอต้องอยู่ในการดูแลตลอด
"นายไปเคลียร์งานครับ" ครามบอก
"?" ดวงตาคู่สวยกระพริบปริบ เมื่ออีกฝ่ายเปลี่ยนคำลงท้ายใหม่
"นายสั่งไว้ว่ารอหมอเข้ามาตรวจอีกรอบ ก็จะมารับคุณกลับบ้าน" ครามยังพูดต่อ
"อ้อ...เรียกอัยอย่างเดิมดีกว่าไหมคะ แบบนี้มันไม่ชินเลย" สองมือบางประสานตรงตักเล็ก
"ไม่ได้ครับ นายสั่งไว้แล้ว"
"เขาคิดอะไรอีกนะ แต่อีกนานไหมคะกว่าหมอจะมา"
"กำลังมาแล้วครับ" ครามรีบจับประตูเปิด ตอนเดลต้ามาหยุดที่หน้าห้องพักวีไอพี
"ไง สดชื่นดีนะวันนี้" เสียงหมอหนุ่มเอ่ยทักทายก่อน
"ค่ะ แล้วจะได้กลับบ้านเลยใช่ไหมคะวันนี้" เธอปล่อยให้แพทย์รักษาสำรวจอาการก่อน เลยนั่งนิ่งๆ บนเตียงระหว่างรอ
"อืม มันสั่งไว้ล่ะ เก่งซะด้วยกล้าบังคับหมอ" เดลต้าบอก
"อิอิ...น่าจับมาเป็นคนไข้นะคะ"
"มันเคยมานอนโรงพยาบาลนะ แต่
