หมับ!
"พี่ปอร์เช่จะทำอะไร? ที่นี่มันยังจัดงานอยู่นะ!" สองมือบอบบางรีบดันบ่ากว้างห้ามปราม ตอนเขาวางเธออยู่บนขอบเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า ภายในห้องน้ำข้างโซนครัวในบ้าน
"ฉันให้เธอไปเฝ้าพ่อ! ทำไมมาทำนอกเหนือคำสั่งของฉัน!" เขากระชับแขนแกร่งโอบรัดเอวคอดกิ่วใต้เสื้อเกาะอกของชุดไทยสีแดง มันเว้าโชว์ท้องราบเกือบลงลึกเห็นสะดือเล็ก แถมชุดข้างหลังยังเปิดโชว์ผิวขาวบาง
"แต่อัยรำเสร็จแล้ว เดี๋ยวก็กลับไปเฝ้าพ่อที่โรงพยาบาลแล้วนะคะ" เธอมีคำพูดมากมายอยากเถียงใจจะขาด แต่ก็กลัวเป็นการปลุกปั่นอารมณ์อีกฝ่ายให้โมโหซะเปล่าๆ
"เธอแน่ใจหรือไงว่าจะกลับไปเฝ้าพ่อตัวเอง ไม่ใช่ไปอ่อยเพื่อนฉันต่อ!"
"คุณพูดอะไรออกมา!" เสียงหวานเริ่มแข็งกร้าว อีกฝ่ายกำลังดูถูกเธอเป็นนัยๆ
"ถ้าฉันไม่ผ่านมาทางนั้นอีกนิดเดียว ป่านนี้คงให้ไอเดลต้าอุ้มพาไปไหนต่อไหนแล้ว!" มือหนาบีบเข้าสองแก้มเนียน รั้งให้ใบหน้าสวยมาใกล้โครงหน้าดุดัน จนลมหายใจร
