ร้านอาหารหรู
เรือนร่างบอบบางผิวขาวผุดผ่องอยู่ในชุดเกาะอกสีชมพูอ่อน หล่อนก้าวลงจากรถในขณะที่ดินยืนยื่นมาตรงหน้า
"คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ค่ะ ฉันไม่ใช่แฟนคุณ ฉันแค่มาทานข้าวกับคุณเพราะฉันต้องการรู้ว่าต้องทำยังไง ถึงจะได้พ่อเลี้ยงกลับคืนมา" คำเหม่ยแสดงท่าทีกระด้างกระเดื่องอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน มันเป็นเพราะความเกลียดชังที่ทำให้หล่อนเลือกที่ปัดมือของดินออก จากนั้นร่างอรชรจึงเดินตรงเข้าไปในร้านอาหารทันที
"หึ! เดี๋ยวจะทำให้ครางจนลืมไอ้ปักษ์ไปเลย" ชายหนุ่มมองตามเรือนร่างอรชรด้วยแววตากะลิ้มกะเหลี่ย
คำเหม่ยจ้องมองดินอยู่ครู่หนึ่งหลังจากที่สั่งอาหารเสร็จ เขากำลังรินเครื่องดื่มสีแดงเข้มแล้วจึงเลื่อนแก้วทรงสวยมาตรงหน้าตน
"อะไรคะ?"
"ไวน์ไง ดื่มสักหน่อยพอทานอาหารอร่อย ไม่เมาหรอก" หล่อนจ้องมองมันสลับกับใบหน้าหล่อคมของดินครู่หนึ่ง ความทุกข์ขมในหัวใจทำให้คำเหม่ยหยิบไวน์ขึ้นมากระดกจนหมดแก้วและยังขอให
