"ถ้าพี่ดินยังไม่พร้อมที่จะตอบพริมเรื่องนี้ก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่พริมยังคงเห็นพี่ดินเป็นพี่ชายที่แสนดีเหมือนเดิมนะคะ เพียงแค่ตอนนี้พริมแต่งงานแล้ว เราอาจจะเจอกันมากไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน ขอตัวก่อนนะคะ" หญิงสาวกำลังจะหยัดกายลุกขึ้นยืน แต่ทว่าดินกลับรั้งข้อมือเล็กไว้เสียก่อน
"พี่ขอโทษถ้าเกิดว่าพี่ทำให้อะไรให้พริมรู้สึกไม่สบายใจ และพี่ก็ยังคงยืนยันเหมือนเดิมว่าพริมก็ยังเป็นน้องสาวที่น่ารักของพี่เหมือนเดิม"
"พริมไม่โกรธค่ะ แล้วเรื่องลายมือนี้ล่ะคะ?"
"เรื่องลายมือพี่ยอมรับว่าพี่เขียนเอง พี่รู้สึกแย่ที่คืนนั้นคำเหม่ยเอาแต่ละเมอชื่อของพ่อเลี้ยงปักษ์ และตอนนั้นเขาก็กำลังจะแต่งงานกับพริม พี่รู้สึกว่ากำลังจะสูญเสียสิ่งพี่รักไปเลยทำแบบนั้นโดยที่ไม่ได้คิด" ดินตอบพลางเบือนหน้าหนีเพราะไม่กล้าสู้หน้าพริมพิจิกาเลยแม้แต่น้อย
"แปลว่า...พี่ดินคือคนที่ทำร้ายคำเหม่ยคืนนั้นใช่หรือเปล่าคะ?"
"อย่าใช้คำว่าทำร้าย
