"คุณคือคนสั่งเผาไร่ของป้ออุ้ยคำใช่หรือเปล่า?" ดินชนแก้วแล้วจึงเอ่ยปากถามออกไปตามตรง เขารู้ดีว่าตอนนี้ตนกำลังถูกหมายหัวจากเจ้าหน้าที่ตำรวจว่าเป็นคนสั่งเผาไร่ทั้งๆที่ตนไม่ได้เป็นคนทำ
"คุณดินทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างเลือดเย็น ทำไมอยู่ๆถึงจะมาใส่ร้ายผมล่ะครับ?"
"หึ! คุณต่างหากที่กำลังใส่ร้ายผม ผมไม่ได้สั่งเผาไร่ป้ออุ้ยคำ คุณก็รู้ดีอยู่แก่ใจว่าคุณกำลังใจร้ายผม เพื่อจุดประสงค์อะไรกัน?"
"เพื่อให้คุณได้เรียนรู้ที่จะใช้อำนาจในมือของคุณ ในการเอาตัวรอดไง"
"โดยการใส่ร้ายป้ายสีที่สกปรกแบบนี้หรอ?" ดินจ้องมองกวินด้วยสายตาเหยียดหยันและเกลียดชัง
"ใช้อำนาจในการเปิดทางให้ผมขนอาวุธครั้งใหญ่ที่กำลังจะมาถึงซะ ผมรู้นะว่าคุณพยายามปฏิเสธผมมาตลอด คุณคิดว่าผมโง่จนไม่รู้หรอว่าคุณมัวแต่เอาเวลาไปใส่ใจเรื่องผู้หญิง"
"ผมเป็นลูกชายผู้ว่าฯ มันไม่ง่ายที่ผมจะเป็นคนไปออกหน้าขอตำรวจให้เปิดโอกาสให้คุณได้ขนของผิดกฎหมายแบบนั้น
