บำเรอรักจ้าวหัวใจ

เงินค่าผ่าตัด

เช้าวันใหม่...

ร่างบางของหญิงสาวลุกขึ้นด้วยความเจ็บปวด วันนี้เธอต้องปลุกเขาขึ้นมาคุยให้รู้เรื่อง เพราะเธอไม่ต้องการอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว เมื่อคิดได้เช่นนั้น หญิงสาวจัดการเขย่าร่างของชายหนุ่ม ไม่นานชายหนุ่มก็ลืมตาขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดใจที่หญิงสาวบังอาจมารบกวนเวลาพักผ่อนอันแสนมีค่าของเขา

“ฉันขอนอนต่ออีกสักนิดนะ” ชายหนุ่มหลับตาลงอีกครั้ง แต่หญิงสาวไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น

“ไม่ได้ คุณต้องพาฉันออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้” พราวแพรวออกคำสั่งกับชายหุ่มด้วยความไม่พอใจ

“โอเค ฉันจะพาเธออกไปจากที่นี่ตามสัญญา ฉันพร้อมที่จะรับผิดชอบเธอนะ” ภารัณกล่าวขึ้นหลังจากที่เขาตัดสินใจเรื่องนี้ก่อนที่เขาจะหลับไป

“ไม่ค่ะ คุณไม่ต้องรับผิดชอบฉันหรอก แค่พาฉันออกไปจากที่นี่ก็พอแล้ว” พราวแพรวเอ่ยออกมาด้วยแววตาสลด

“ฉันก็ผิดที่ไม่ยอมเชื่อเธอ และฉันก็ยังไม่ยอมควบคุมตัวเองอีก” ภารัณกล่าวด้วยสีหน้ารู้สึกผิด เขาไม่น่าปล่อยให้ตัณหาเข้าครอบงำความรู้ผิดชอบชั่วดี

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มันเป็นคราวซวยของฉันเอง เรารีบออกไปจากที่นี่ได้มั้ย ฉันขยะแขยง” พราวแพรวเอ่ยออกมาน้ำตารื้น

“งั้นรีบแต่งตัว เดี๋ยวฉันจะพาเธออกไปจากที่นี่เอง”

ภารัณถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแต่งตัว ในขณะที่พราวแพรวก็รีบแต่งตัวอย่างรวดเร็วเช่นกัน เมื่อแต่งตัวเรียบร้อยภารัณก็พาหญิงสาวออกมาจากห้องทันที แต่เมื่อถึงด้านนอกก็ต้องพบกับผู้จัดการวัยดึกยืนขวางเขาไว้ เพราะคนพวกนั้นจะไม่ยอมปล่อยพราวแพรวออกไป เธอยังทำงานหาเงินให้พวกมันได้อีกมาก ดังนั้นภารัณจึงเขียนเช็คก้อนโตส่งให้กับผู้จัดการวัยดึก

เมื่อคนโลภเช่นผู้จัดการวัยดึกเห็นตัวเลขในเช็คเงินสด เขารีบปล่อยให้หญิงสาวออกไปกับชายหนุ่มทันที ใบหน้าที่กำลังซีดเผือดของหญิงสาวเมื่อสักครู่นี้ กำลังเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่ขาดหายไปตั้งแต่พานพบเรื่องไม่คาดฝันเมื่อคืน ภารัณพาหญิงสาวเดินออกไปด้านนอก ก่อนที่จะพาเธอมาที่รถของเขา