ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป...1

492 คำ

“สวัสดีครับหนูน้อยไปช่วยน้าหากระเป๋าสตางค์หน่อยได้มั้ยครับ น้าทำหล่นหายที่ไหนก็ไม่รู้” ดาริกากล่าวพร้อมกับทำหน้าตาน่าสงสาร เพื่อเรียกความเห็นใจจากเด็กชายมังกร “แย่จัง ในนั้นคงมีตังค์เยอะเลย ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวมังกรช่วยหานะครับ” เด็กน้อยหลงกลในมารยาหลายร้อยเล่มเกวียนของดาริกา เขารีบลุกตามบุคคลแปลกหน้าอย่างเธอไปทันที โดยลืมที่จะบอกกล่าวมารดาที่กำลังทำเอกสารอยู่ที่เคาน์เตอร์ “มาจ๊ะ ตามน้ามา ช่วยกันหามันจะได้เจอเร็วๆ” ดาริกาจูงมือเด็กน้อย ก่อนจะยิ้มร้ายออกมา เมื่อพราวแพรวทำเอกสารเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอหันหน้ากลับมาที่โซฟาตัวที่บุตรชายนั่งอยู่ แต่กลับไม่พบร่างเล็กของบุตรชาย หญิงสาวเดินถามพยาบาลที่อยู่แถวนั้น และคนที่ผ่านไปผ่านมา ต่างไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเด็กชายเดินไปที่ใด ตอนนี้พราวแพรวร้อนใจเหลือเกิน เธอรีบต่อสายหาภารัณทันที และเมื่อชายหนุ่มทราบเรื่องเขารีบตรงมาที่โรงพยาบาล เวลานี้ไม่มีอะไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม