ภูวิน...
ผมกับแม่ส่งซิกให้กันแล้วก็ยิ้มอย่างคนรู้กันอันที่จริงอาการนี้ผมเป็นมาสักพักแล้วแม่ก็ถามผมว่าผมเป็นอะไรผมก็บอกแม่ไปตามอาการแม่ก็วิเคราะห์แล้วได้ข้อสรุปว่าผมอาจจะมีอาการแพ้ท้องแทนปันปัน ตอนแรกผมก็ไม่แน่ใจจนกระทั่งผมแอบสังเกตว่าช่วงนี้ปันปันอวบขึ้นกว่าแต่ก่อนแล้วก็กินเยอะขึ้นด้วยจากที่กินเยอะอยู่แล้วและที่สำคัญปันปันประจำเดือนไม่มาตั้งแต่เรากลับมาจากเชียงใหม่ ที่ผมรู้ก็เพราะเราเอากันทุกวันไงไม่มีวันไหนที่ปันปันจะปฏิเสธนั่นก็แสดงว่าประจำเดือนปันปันไม่มา ผมแม่งโคตรดีใจเลยแต่ก็ยังดีใจไม่สุดตราบใดที่ยังไม่ได้พาปันปันไปตรวจ
บนรถ...
"ปัน"
"หื้มมม"
"เป็นอะไรเงียบตั้งแต่ที่โต๊ะอาหารแล้ว" ผมถามเพราะตั้งแต่ตอนที่แม่พูดว่าผมทำผู้หญิงท้องปันปันก็นิ่งไปเลย
"วินนนนน>ปันปัน...
ฉันกำลังจะปฏิเสธเพราะตอนนี้เราอยู่กันบนรถ
"ไม่ อื้ออออ" วินฉกจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอย่างรวดเร็ว วินน่ะหื่นไม่เ
