เสียงฟ้าร้องระส่ำหวั่นไหว คล้ายดังหัวใจของชายหนุ่มแตกสลาย
เขาจ้องมองอัฐิพร้อมวางดอกไม้ก่อนที่น้ำตาจะหลั่งไหลพรั่งพรู
หญิงหนึ่งเดียวที่เคยรักฉันต้องพรากจากไปคนละภพภูมิ ฝนฟ้าสาดจนเสื้อผ้าชุ่มเปียก ตอนนี้แทบลืมตาขึ้นไม่ไหว
สักพักมีร่มกางให้ เมื่อเขาหันหลังกลับไปก็เจอผู้หญิงตัวเล็กปรากฏว่าเป็นพลอยใส
ควับ
ไม่ลังเลที่จะสวมกอด ทั้งคู่เปียกปอนจากหยดน้ำฝน มือน้อยลูบแผ่นหลังเมื่อเขาสะอื้นทาบใบหน้าหล่อเหลาลงบนไหล่
คอนโดมิเนียม
"เธอตามฉันมาทำไม" อาจารย์ฟิคเอ่ยถาม "เดี๋ยวนี้เธอตามเก่งจังเลยนะ"
"หนูไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะ แค่เพียงบังเอิญผ่านแล้วเห็นรถของอาจารย์เลี้ยวเข้าสุสาน"
"ฉันแค่อยากมาร่ำลา ลฟ้า"
"อาจารย์จะไปที่ไหนหรือคะ"
"ฉันก่อปัญหามามาก อาจจะต้องได้จากลาที่นี่สักที"
"แปลว่าจะทิ้งทุกอย่างแล้วหายไปเลย..."
"เธออยากจะไปกับฉันไหมพลอยใส"
แม้จะปฏิเสธไม่ได้ว่าหัวใจนั้นรักเขา
แต่ยังมีหลากหลายห
