ตึก ตึก ตึก
ทันทีพลอยใสก็รีบวิ่งไปดักทางข้างหน้า
อาจารย์ฟิคชะงักเขาใช้สองมือล้วงกระเป๋าใบหน้าท่าทางหงุดหงิดจริงจัง
"แกล้งหนูทำไมคะ นิสัยไม่ดี ทำแบบนี้คนอื่นก็เห็นร่องรอยหมด มะ..มันไม่เหมาะสม" พลอยใสย่นคิ้วท่าทางไม่ชอบใจ "อีกอย่างรอยนี้อาจารย์ก็เป็นคนทำเอาไว้"
"แล้วทำไมล่ะ? หรือกลัวมันจะรู้ เรียบร้อยแบบนี้ แต่ลึกๆ เธอก็เป็นผู้หญิงร่านคนหนึ่งเลยนะ"
"ปากมีหมาอยู่กี่ตัวคะ ทำไมต้องพูดจาเสียดสีรุนแรงด้วย"
"ก็แค่กับเธอเท่านั้นแหละ มั่วซั่ว! โง่แถมยังอ่อยไปทั่ว! อยากโดนอีกหรือไง"
อาจารย์ฟิคพูดจริงจังพร้อมตรงดิ่งเข้ามาใกล้จนตัวเล็กต้องรีบเดินถอยหลัง
"ที่นี่สถาบันศึกษานะคะอย่าทำอะไรรุ่มร่าม" พลอยใสโต้แย้งมองซ้ายขวากลัวคนมาพบเจอ
"ถ้าอย่างนั้นตอนเย็นก็ไปที่ห้องฉันสิ เงียบเชียบเป็นส่วนตัว เธอเองก็ไปบ่อยนี่"
"หนูไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นนะคะ โอ๊ยยย"
"เอาเถอะ แค่เธอช่วยลดความแรดลงนิดหนึ่ง ทุกอย
