ฟิคตอบอย่างมั่นใจพร้อมกับลุกขึ้นยืนเตรียมตัวไปสอนคลาสเรียนของตัวเอง
ห้องเรียน
"กลับก่อนไม่บอกอีกแล้วนะพลอยใส" ฝนย้ำเสียง "ปกติมึงไม่ได้เป็นคนแบบนี้ ตอนนี้หายแว็บไปบ่อยเหลือเกินนะ กูชักจะสงสัยแล้วสิ"
"สงสัยอะไร เปล่าสักหน่อย แค่รู้สึกเมามึนหัวก็เลยกลับก่อน"
"แน่ใจนะว่าไม่ได้ไปกับผู้ชายคนไหน?"
"กูจะไปกับผู้ชายคนไหนได้! มึงก็พูดไป"
"กูค่อยสบายใจหน่อย แต่ถ้าเป็นอีมายตอบกูไม่เชื่อหรอก เพราะเมื่อคืนก็ได้ผู้ชายกลับ ป่านนี้มันยังไม่มาเรียนเลยเนี่ย เสียการเสียงานหมด"
พลอยใสได้แต่ยิ้มเจื่อนเธอไม่กล้าบอกเล่าความจริง ว่าเมื่อคืนทะเลาะกับฟิคแถมยังโดนเขากระทำชำเราไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ แต่ใจเจ้ากรรมดูเหมือนจะถลำลึกกับความรู้สึกดิ่งลงไปเรื่อยๆ
"วันนี้กูไม่กินข้าวนะไดเอต" น้ำเสียงของฝนพูดก่อนจะแนบหัวศีรษะวางบนโต๊ะเพื่อหลับเหมือนอย่างเคย พลอยใสถอนหายใจพร้อมเอื้อนเอ่ย
"ตื่นขึ้นมาทำงานก่อนสิแม่คุณ"
