“นี่คุณ” “หายป่วยแล้วใช่ไหม” “ปล่อยเลยนะ” เธอหน้าแดง ตาโตใส่คนที่เริ่มล้วงมือเข้ามาสัมผัสผิวเนื้อผุดผ่องภายในร่มผ้า แล้วใจเจ้ากรรมมันดันเกิดความรู้สึกวาบหวามเสียอย่างนั้น “เรื่องอะไรจะปล่อยครับ” “คุณน่ะ” “เดี๋ยวผมช่วยเอง” “ชะ... ช่วยอะไรคะ อื้อ...” “ช่วยให้หายทรมานไง” “ใครทรมาน” “คนแถวนี้แหละ” เขาบดเบียดแก่นกายชายเข้าหา เธอครางเสียงอื้ออึง อุทานเบาๆ เมื่อเขาปลดกางเกงในเนื้อนุ่มออกไปจากสะโพกผาย “คุณเยิ้มมากเลยนะ” ดูคนลามกพูดเข้าสิ รินลดากัดปากตัวเองเบาๆ ขณะเขาสอดนิ้วเข้ามาหยั่งน้ำหวานภายในร่องสวาท เธอร้องครางอื้ออึง “แยกขาหน่อยสิครับ” “อื้อ...” ปากกำลังจะปฏิเสธ แต่ร่างกายกลับตอบสนองเขาอย่างน่าอาย เธอแยกขาให้เขาอย่างปัจจุบันทันด่วน ณกรเลื่อนใบหน้าเข้าหา บดจูบปากแสนหวานอย่างดูดดื่ม ก่อนจะกอบกุมทรวงอกอิ่มสวยนวดเฟ้นหนักเบา แล้วป้อนเข้าปาก ณกรตวัดลิ้นลามเลียยอดอกสีหวานสร้างความสุขเส