37

1501 คำ

“นี่คุณ” “หายป่วยแล้วใช่ไหม” “ปล่อยเลยนะ” เธอหน้าแดง ตาโตใส่คนที่เริ่มล้วงมือเข้ามาสัมผัสผิวเนื้อผุดผ่องภายในร่มผ้า แล้วใจเจ้ากรรมมันดันเกิดความรู้สึกวาบหวามเสียอย่างนั้น “เรื่องอะไรจะปล่อยครับ” “คุณน่ะ” “เดี๋ยวผมช่วยเอง” “ชะ... ช่วยอะไรคะ อื้อ...” “ช่วยให้หายทรมานไง” “ใครทรมาน” “คนแถวนี้แหละ” เขาบดเบียดแก่นกายชายเข้าหา เธอครางเสียงอื้ออึง อุทานเบาๆ เมื่อเขาปลดกางเกงในเนื้อนุ่มออกไปจากสะโพกผาย “คุณเยิ้มมากเลยนะ” ดูคนลามกพูดเข้าสิ รินลดากัดปากตัวเองเบาๆ ขณะเขาสอดนิ้วเข้ามาหยั่งน้ำหวานภายในร่องสวาท เธอร้องครางอื้ออึง “แยกขาหน่อยสิครับ” “อื้อ...” ปากกำลังจะปฏิเสธ แต่ร่างกายกลับตอบสนองเขาอย่างน่าอาย เธอแยกขาให้เขาอย่างปัจจุบันทันด่วน ณกรเลื่อนใบหน้าเข้าหา บดจูบปากแสนหวานอย่างดูดดื่ม ก่อนจะกอบกุมทรวงอกอิ่มสวยนวดเฟ้นหนักเบา แล้วป้อนเข้าปาก ณกรตวัดลิ้นลามเลียยอดอกสีหวานสร้างความสุขเส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม