“วันนี้คุณสวยมากสวยเหมือนเจ้าหญิง” ราฟาเอลเอ่ยชมและมองคนรักด้วยสายตาหวานเชื่อมหลังจากญาติผู้ใหญ่ออกไปจากห้องหอแล้ว
“คุณก็หล่อมาก”
“ผมสัญญานะครับว่าจะเป็นสามีที่ดีของคุณจะทำให้คุณเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก ผมรักคุณนะครับ”
“นาวก็รักคุณค่ะ และก็ขอบคุณที่คุณจัดงานแต่งงานในแบบที่นาวฝันไว้”
“ผมดีใจที่นาวชอบนะครับ เราไม่เจอกันนานแค่ไหนแล้ว นาวของผมผอมไปหรือเปล่า”
“ไม่หรอกค่ะ นาวก็ตัวเท่าเดิม เวลาที่ไม่เจอกันคุณคิดถึงนาวไหมคะ”
“คิดถึงสิครับ คิดถึงมากที่สุด”
“คิดถึงนาวหรือคิดถึงอะไรกันแน่คะ”
“นาวก็รู้”
“ไม่เหนื่อยเหรอคะ เอาไว้วันหลังก็ได้”
“ไม่เหนื่อยเลย คืนนี้เป็นคืนเข้าหอ ถ้าเจ้าบ่าวไม่ทำหน้าที่รู้ไปถึงไหนอายถึงนั้น”
“แค่ทำตามหน้าที่เหรอคะ”
“ทำตามหัวใจต่างหากล่ะ หันหลังมาครับผมจะช่วยถอดชุดให้”
“นาวถอดเองได้ค่ะ”
“ผมถอดให้นาวแล้วนาวถอดให้ผมนะดีไหม”
มนิษาเอื้อมมือมาคลายปมเนกไท
