ตักตวง nc
2380 คำ
หลังจากตกลงเป็นแฟนกันแล้วราฟาเอลก็นัดเจอกับมนิษาบ่อยขึ้น บางวันเขาก็มารับไปทานข้าว บางครั้งก็ไปดูหนัง แต่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นช่วงเย็นเพราะเขายังต้องทำงานในเวลากลางวัน
แม้จะรู้จักกันได้ไม่นานแต่เหมือนทุกอย่างมันจะราบรื่นและมีความสุข มนิษารู้สึกว่าการตัดสินใจของตนเองไม่ผิดเลยสักนิด
วันนี้ทั้งสองคนมานั่งฟังเพลงที่บาร์แห่งหนึ่ง เพราะเขามีนัดคุยงานนอกรอบกับเสี่ยอดุลย์
“เจ้านายคุณไม่มาด้วยเหรอคะ” มนิษาเห็นว่าเขาจะคุยเรื่องงาน ก็แปลกใจที่ไม่เห็นเจ้านายหน้าโหดมาด้วย
“เขาไม่ว่างครับ คุณรออยู่ตรงนี้นะ ผมคุยไม่นาน”
“ค่ะ ขอให้คุยงานสำเร็จนะคะ”
มนิษามองตามชายหนุ่มที่เดินหายเข้าไปในห้องวีไอพีที่อยู่ชั้นสอง หญิงสาวนั่งฟังเพลงและจิบเครื่องดื่มที่เขาสั่งให้ก่อนหน้านี้ ยังดื่มไม่หมดแล้วพนักงานก็เอาแบบเดิมมาเสิร์ฟให้อีกแล้ว
“คุณราฟาเอลสั่งให้ครับ”
“ใครนะคะ” เธอถามย้ำเพราะไม่เคยรู้ว่าเขาชื่อจริงว่าอะไร
“คุณราฟาเอลครับ ผู้ชายคนที่มากับคุณ”
“อ๋อ ราฟ ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวรับมาจากนั้นก็นั่งจิบไปเรื่อย ๆ
เธอเห็นราฟาเอลเดินออกมาจากห้องนั้น เขาส่งยิ้มให้แล้วเดินหายเข้าไปอีกห้อง
มนิษาดื่มเครื่องดื่มแก้วใหม่จนหมดก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหา
“คุณมะนาวครับ คุณราฟาเอลเชิญให้คุณขึ้นไปด้านบนด้วยกันครับ”
มนิษารู้สึกมึน ๆ ขณะที่กำลังเดินตามเขาขึ้นไปยังชั้นสอง ทุกจังหวะที่ก้าวขาเหมือนกับร่างกายกำลังร้อนขึ้นทีละนิด
ประตูห้องเปิดกว้างแต่ด้านในกลับไม่มีคนที่เธอบอกให้เธอมาหา
“นั่งลงก่อนสิ ผมขอแนะนำตัวเองนะครับ ผมชื่อเสี่ยอดุลย์” ชายรูปร่างท้วมแนะนำตัวเอง หญิงสาวจำได้ว่าเขาเป็นคนที่ราฟาเอลบอกว่านัดคุยด้วย
“แล้วราฟล่ะคะ”
“เดี๋ยวก็มา รออยู่บนนี้แหละ”
มนิษาใจคอไม่ดีเพราะตอนนี้ในห้องเหลือเพียงแค่เขากับเสียอดุลย์สองคนเท่านั้น คนที่เดินไปตามเมื่อครู่กลับออกไปแล้ว
เสี่ยอดุลย์ย้ายที่นั่งจากตรงกันข้าม มานั่งลงใกล้ๆ เธอจากนั้นก็ใกล้ทีละนิด หญิงสาวถอยจนชิดโซฟา
“สวยแบบนี้ไอ้ราฟมันถึงทั้งรักทั้งหลง” คนพูดไล้มือไปกับท่อนแขนเรียว
มนิษาปัดมืออวบอูมนั้นออกให้พ้นตัว
“ฉันจะไปรอข้างนอกนะคะ”
พอลุกขึ้นก็ถูกท่อนแขนอวบของเสียอดุลย์รวบตัวไว้ จนล้มลงไปบนโซฟา ชายร่างท้วมขึ้นคร่อมอย่างรวดเร็ว
“คุณจะทำอะไร”
“ระหว่างรอไอ้ราฟ เรามาสนุกกันหน่อยดีไหม”
“สนุกบ้าอะไร ปล่อยฉันนะ ฉันจะกลับแล้ว”
มนิษาพยายามจะดินหนี แต่อีกคนก็ดึงเสื้อเธอไว้ เชิ้ตสีขาวตัวบางถูกกระชากออกจนเหลือแต่ชั้นในสีดำที่ปกปิดทรวงอกอยู่
“ทำเป็นดินหนี คอยดูเหอะเดี๋ยวจะร้องให้ช่วย” เสี่ยอดุลย์หัวเราะอย่างลำพอง
มนิษาดินหลุดก็พยายามจะเปิดประตูแต่เหมือนว่ามันจะถูกล็อกจากทางด้านนอก
เธอวิ่งหนีไปทางหน้าต่าง พอเปิดออกก็เห็นว่ามันสูงมากแค่ไหน แต่ถ้าต้องเลือกเธอยอมเจ็บตัวยังจะดีกว่าตกเป็นของผู้ชายที่เพิ่งเคยเจอกันแค่ครั้งแรก
“จะบ้าเหรอ ตกไปได้แข้งขาหักกันพอดี” เสี่ยอดุลย์เดินมากระชากเธออย่างแรงจนล้มลงบนพื้นห้อง
มนิษาเริ่มรู้สึกว่าตอนนี้ร่างกายของเธอผิดปกติ มันร้อนวูบวาบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ยิ่งเขาใช้มือสัมผัสไปบนใบหน้าไล้ลงมายังทรวงอกผ่านบราลูกไม้ตัวบางก็รู้สึกวาบหวาบ อยากให้เขาสัมผัสมากขึ้นเรื่อยๆ
ใบหน้าหื่นกระหายก้มมาจูบริมฝีปาก หญิงสาวเม้มปากแน่นไม่ยอมให้เขาทำไปมากกว่านี้ พอไม่ได้จูบเขาเป้าหมายก็เปลี่ยนเป็นซอกคอระหง มนิษาพยายามร้องให้คนช่วยแข่งกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม
“ทั้งขาวทั้งอวบแบบนี้สงสัยจะได้สนุกกันทั้งคืน”
มืออวบอูมดึงบราลายลูกไม่สีดำลงมาเผยให้เห็นเต้าคู่อวบ เสี่ยอดุลย์เลียริมฝีปากอันแห้งผาก ก่อนจะก้มลงไปอย่างช้า ๆ
“เชี้ย...” เสียงสบถดังลั่นเมื่อคนที่กำลังก้มลงถูกกระชากออกแล้ว แล้วถูกเสยปลายคางด้วยหมัดอีกนับไม่ถ้วน จนร่างท้วมของเสี่ยอดุลย์นอนครางโอดโอยอยู่บนพื้นห้อง
พอจัดการเสี่ยอดุลย์จนหมอบ ราฟาเอลก็รีบเข้าไปดูมนิษาที่ตอนนี้นั่งตัวสั่นกอดเข่าร้องไห้อยู่ตรงมุมห้อง ร่างกายท่อนบนไร้สิ่งปกปิด
“มะนาว ไม่เป็นอะไรแล้ว” เขารีบถอดเสื้อตัวนอกสวมให้ก่อนที่จะมีใครมาเห็น
“คุณราฟ เสี่ยนั้นมันจะ ฮือ มัน..” มนิษาโผกอดชายหนุ่มหวังให้เขาที่พึ่ง
“ไม่ร้องนะครับคนเก่ง ไม่มีอะไรแล้ว เรากลัวกันดีกว่านะ” เขาพยุงหญิงสาวแล้วพาเดินออกมาจากห้อง พอดีกับผู้จัดการร้านเดินขึ้นมาพอดี
“ฝากจัดการต่อด้วย เอาเรื่องให้ถึงที่สุด”
“ครับคุณราฟ” ผู้จัดการร้านรีบรับคำสั่ง เพราะราฟาเอลคนนี้นอกจากจะเป็นลูกค้าวีไอพีแล้วยังเป็นเพื่อนกับเจ้านายของตนเองด้วย
ราฟาเอลสตาร์ทรถแล้วหันมามองคนที่นั่งอยู่เบาด้านข้าง หญิงสาวพยายามถอดเสื้อคลุมตัวโตที่เขาสวมให้เมื่อครู่ออกจากตัว
“อย่าถอดนะครับ แอร์มันเย็นเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก”
“ฉันร้อน ร้อนไปหมด”
“ร้อนเหรอครับ”
“อือ ร้อนมาก ร้อนมาจากข้างใน”
“มะนาว มองหน้าผมนะ ตั้งสติหน่อย”
“คุณราฟหล่อจัง” หญิงสาวขยับเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป นอกจากนั้นเขายังสัมผัสได้ถึงไอร้อนที่ออกมาจากร่างกายของเธอ
“นอกจากเครื่องดื่มที่ผมสั่งให้คุณกินอะไรเข้าไปอีกไหม”
“ก็กินเหมือนเดิมอีกแล้ว พนักงานเสิร์ฟบอกว่าคุณเป็นคนสั่ง” ได้ยินแบบนั้นเขาก็เข้าใจทันทีว่าอาการที่เธอเป็นอยู่นี้คืออะไร
“เรารีบกลับกันเถอะ”
“คุณราฟ ขอถอดชุดก่อนได้ไหม ไม่ไหวแล้วร้อนมาก ร้อนไปหมด”
“มะนาว อย่าถอดนะครับนี้เราอยู่บนรถ”
“ก็มันร้อนไปหมด ทรมาน ไม่ไหว”
หญิงสาวพยายามถอดจะถอดเสื้อและกางเกงในขณะที่อีกคนก็พยายามห้าม
ราฟาเอลรีบหันไปหยิบเนกไทที่เบาะหลังมัดมือเธอไว้เพราะถ้าไม่ทำแบบนั้นคงกลับไปถึงคอนโดอย่างนอน
“คุณราฟ ช่วยนาวด้วย ไม่ไหว มันทรมาน” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแหบพร่าดวงตาหวานนั้นฉ่ำปรือ หญิงสาวดิ้นขลุกขลักอย่างขัดใจ
เกือบสิบนาทีเขาก็พาเธอมาถึงคอนโดมิเนียม จอดรถยังที่ประจำแล้วเดินเข้าอุ้มเธอพาดบ่าเข้าลิฟต์ด้านหลังไปอย่างรวดเร็ว
ชายหนุ่มวางมนิษาลงบนโซฟาจากนั้นก็รีบหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตามใบหน้าและลำคอระหง เขาเห็นรอยที่เสี่ยอดุลย์ทำแล้วก็โมโหจนแทบบ้า ถ้าเขาเข้าไปช้าอีกนิดก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง
“คุณราฟ ร้อน แก้มัดก่อนได้ไหม”
เขาถอดหายใจเฮือกใหญ่แล้วคลายเนกไทที่ใช้มัดข้อมือเธอออก
“คุณราฟ ช่ววหน่อยได้ไหม ไม่ไหวมันร้อนมาก” ขณะพูดก็ถอดกางเกงของตัวเองออก ร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าทำราฟาเอลอดใจไม่ไหว
“มะนาว ผมไม่ได้ฉวยโอกาสนะ ผมจะช่วยคุณ โอเคไหม”
“ช่วยนาวนะคะ นาวไม่ไหวแล้ว” เสียงนั้นฟังดูไม่เป็นตัวของตัวเองเลยสักนิด แต่ราฟาเอลก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ชายหนุ่มรีบอุ้มมนิษาเข้าไปยังห้องนอนกว้างวางเธอลงบนเตียง ก่อนจะจัดการกับชุดของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว
กายแกร่งคร่อมเหนือร่างที่อ่อนระทวย ริมฝีปากหยักได้รูปก้มลมชิมริมฝีปากสีสวย มันนุ่มและหวานจนเขาครางอย่างพอใจ
“มะนาวลูกนี้หวานจัง”
ชายหนุ่มกดจูบลงไปอีกครั้งเรียวลิ้นสอดแทรกเขาไปในโพรงปาก ลิ้นเล็กพยายามหดหนีแต่ก็ไม่อาจต้านทานคนที่ช่ำชองอย่างราฟาเอลได้เลยสักนิด
“อื้อ คุณราฟ ดีจัง”
มนิษาครางอย่างรัญจวนเมื่อราฟาเอลหยอกล้อกับหน้าอกอวบอิ่ม เขาทั้งดูดทั้งขบเม้ม สลับไปมาทั้งสองข้างอย่างหิวกระหาย มนิษาสอดมือไปในกลุ่มผมนุ่มกดให้เขาแนบชิดมากขึ้น บางจังหวะเธอก็แอ่นอกให้เขาอย่างลืมตัว
มันทั้งเสียวและทรมานจนคนไร้ประสบการณ์จมดิ่งไปกับไฟราคาะ เนื้อตัวเธอร้อนราวกับไฟ สะโพกงอนงามกดเบียดความแข็งร้อนที่ดุนดันหน้าท้อง
“คุณราฟขา ช่วยนาวนะคะ นาวต้องการคุณ”
“อย่าใจร้อนครับที่รัก ผมจะช่วยคุณแน่ แต่มันต้องไปอย่างช้าๆ นะครับ” ริมฝีปากร้อนลากไปตามหน้าท้องแบบราบจากนั้นก็จับขาหญิงสาวกางออก
“สวยมาก” น้ำเสียงฟังดูพอใจกับความงามตรงหน้า ราฟาเอลผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วนแต่ยังไม่เคยเจอดอกไม้ที่สวยงามเช่นนี้ กลีบบางสีหวานปิดสนิทเหมือนไม่เคยมีใครได้เชยชมมาก่อน
เขากัดฟันกรอดข่มความต้องการของตนเองอย่างที่สุด เพราะไม่อยากให้ดอกไม่ดอกนี้ช้ำเพราะฝีมือตนเอง
เรียวลิ้นสากบรรจงสัมผัสแผ่วเบาเพียงนิด หญิงสาวก็ครางเสียวกระเส่า ส่วนเขาเองก็ปวดหนึบไปทั้งแก่นกาย กลิ่นกายสาวมันช่างหอมหวานจนแทบคลั่ง
ราฟาเอสลากไล้ความเปียกชื้นไปตรงกลางกลีบ ลากยาวขึ้นลงอย่างอ้อยอิ่ง
“คุณราฟ นาวเสียว”
ร่างกายของเธอบิดเร่า ราฟาเอลใช้นิ้วแยกกลีบสวยออกจากกัน ก่อนจะส่งลิ้นร้อนปาดเลียอย่างไม่รังเกียจ สะโพกงอนงามเด้งขึ้นลงตามจังหวะลิ้น ยิ่งเขาสอดนิ้วเข้าไปยังปากถ้ำเพียงเล็กน้อยเธอดิ้นพล่าน
“นาวครับ แค่นิวคุณก็รัดผมแน่นแล้ว”
“คุณราฟ ไม่ไหว ได้โปรด นะคะ นาวไม่ไหวแล้ว”
หญิงสาวร้องขอเขาอีกครั้ง ราฟาเอลยกยิ้ม ก่อนจะจับขาเรียวกว้างออกแล้วแทรกกายแกร่งไปตรงกลาง กดความแข็งเข้าไปในโพรงถ้ำทีละนิด
“นาว เจ็บ”
หญิงสาวพยายามผลักเขาออก
“เดี๋ยวมันจะดีขึ้น คุณเองก็จะหายจากการทรมาน เชื่อใจผมนะครับ”
หญิงสาวพยักหน้า ราฟาเอลก้มลงจูบปลอบประโลมเธออีกครั้ง สองมือก็นวดคลึงความอวบอิ่มจนเธอผ่อนคลายดันตัวตนเข้าไปทีละนิด
“อื้อ...”
หญิงสาวร้องลั่นเมื่อราฟาเอลกระแทกเข้าทีเดียวจนสุดความยาว เขามั่นใจเต็มร้อยว่าตัวเองเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้ชิมมะนาวแสนหวานลูกนี้
“ผมขยับนะครับที่รัก”
ชายหนุ่มเริ่มขยับสะโพกช้าๆ เพื่อให้ร่างกายของเธอชินกับร่างกายของเขา ทุกจังหวะที่เคลื่อนกายมันทำให้คนที่นอนอยู่ด้านล่างร้องครางแทบไม่เป็นภาษา
ความเจ็บปวดเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวทรมานอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
“นาว โคตรแน่น มันดีมาก”
เสียงชมขาดหายไปบางจังหวะเพราะตอนนี้เขากำลังทรมานกับการบีบรัดของคนตัวเล็ก
“อื้อ คุณราฟ นาว เสียวทรมาน”
“ใจเย็นครับที่รัก”
เห็นท่าทางของเธอแล้วเขาก็ไม่อาจจะนุ่มนวลอย่างที่คิด สองมือบีบขย้ำเต้าอวบ ปากก็จูบแลกลิ้นอย่างเมามัน
มนิษาไม่อาจครองสติจองตนเองได้ หญิงสาวกอดเขาแน่นช่องทางรักตอดรัดอย่างถี่รัว กายสาวสั่นระริก
“คุณราฟ เสียว ไม่ไหว แล้วนาว อื้มม...”
หญิงสาวกระตุกเกร็ง สมองมึนงงไปหมด ไม่เคยรู้มาก่อนว่าความสุขแบบนี้มันจะเกิดขึ้นกับตัวเองได้ ลมหายใจของเธอหอบถี่ เหนื่อยแทบจะหมดแรง แต่ภายในกลับยังร้อนระอุ
“ดีไหมนาว”
“ดีมากคุณราฟ มันดีที่สุด แต่มันยังไม่หาย คุณช่วยนาวนะคะได้โปรด”
“ผมจะช่วยคุณเต็มที่ จนกว่าคุณจะพอใจครับที่รัก”
สะโพกขยับโยกอย่างหนักหน่วง เขาจับขาเธอพาดบ่า แล้วสวนสะโพกเข้าออกอย่างบ้าคลั่งมนิษาร้องครางเรียกชื่อเขาไม่ขาดปาก
ราฟาเอลกระแทกเสยลึกในจังหวะสุดท้ายพร้อมกับเสียงหวานร้องครางเมื่อไปถึงจุดสุดยอดในเวลาไล่เลี่ยกัน
“ผมไม่เคยสดกับใครมาก่อน ผมเพิ่งรู้มันดีมาก”
ราฟาเอลแทบไม่อยากถอนความเป็นชายออกเพราะรู้สึกดีที่ได้สัมผัสแนบเนื้อกับคนที่ตนรัก รู้สึกดีที่ความอ่อนนุ่มโอบรัดเขาอยู่อย่างนี้
ชายหนุ่มยังคงคร่อมอยู่ทางด้านบนท่อนเอ็นยังคงกระตุกอยู่ในโพรงถ้ำที่อัดแน่นไปด้วยลาวาร้อน
แม้จะปลดปล่อยไปแล้ว แต่มนิษายังรู้สึกว่าความต้องการของตนเองยังไม่หายไปไหน หญิงสาวกัดปากแน่น พยายามไม่เอ่ยปากขอในสิ่งที่น่าอาย แต่ร่างกายกลับทำตรงกันข้าม เพราะตอนนี้มันเริ่มบีบรัดเขาอีกแล้ว
ชายหนุ่มมองหน้ามนิษาแล้วยิ้ม เขาเข้าใจดีกว่าคนที่โดนยาแบบนั้นต้องใช้เวลาและต้องทำอีกหลายรอบกว่ายาจะหมดฤทธิ์
“นาวอีกรอบนะครับคุณจะได้หาย”
- ผู้เขียน
