EP.3ออกเดต? [เหตุการณ์ฉุกเฉิน]
1085 คำ
เวลาสองทุ่ม
นุ่มนิ่มที่เมาแต่เริ่มได้สติเพราะอากาศหนาว จึงรีบจ้ำอ้าวเดินกลับบ้าน แต่ระหว่างทาง ก็ต้องเดินผ่านร้านยาดองครองใจ ซึ่งเมื่อเข้าใกล้ก็พบเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
เพล้ง!
เคว้ง!
ข้าวของพังระเนระนาด เพราะชายสองกลุ่มใหญ่กำลังยกพวกตีกันจ้าละหวั่น เมื่อเหลือบไปเห็นผู้ชายรูปร่างกำยำกำลังชกต่อยอีกฝ่าย ก็ต้องตกใจเมื่อคนนั้นคือเฮียเล้ง
"เฮียระวัง!!" เสียงตะโกนดังลั่นของนุ่มนิ่มพร้อมวิ่งเข้าไปขวางทาง ชายคู่อริถือเก้าอี้ไม้ยกสูงจะฟาดกลางหลังแต่ตัวเล็กกลับเอาร่างกายไปขวาง
ตุบ!
เก้าอี้ไม้ฟาดเข้าใส่กลางหลังจนล้มคะมำ ก่อนที่เจ้าของร้านจะหยิบปืนขึ้นมาเพื่อขู่และไล่ฝ่ายที่บุกเข้ามาก่อเรื่องกระเจิดกระเจิง
เฮียเล้งตกใจหนัก รีบวิ่งเข้ามาประคองนุ่มนิ่มพร้อมกับเรียกให้ฟื้นสติ "นิ่ม! นิ่ม!"
"ฮะ เฮีย โอ้ยยย"
"บ้าหรือไงเดี๋ยวก็ตายห่าหรอก ตัวก็ผอมบางยังจะเอาร่างมารับเก้าอี้อีก"
"ก็มันกำลังจะตีเฮียนี่นา"
"ดื้อไม่รู้เวล่ำเวลาจริงๆ นะ!"
แม้เสียงดุจะตวาดแต่ก็ส่งสายตาเป็นห่วง ทั้งรีบประคองตัวเล็กขึ้นมอเตอร์ไซค์แล้วขี่กลับไปยังอู่ซ่อมรถ หลีเกี่ยวฮวด
"เฮียไปมีเรื่องกับพวกนั้นได้ยังไง" นุ่มนิ่มถาม
"มันเป็นผัวของอีผู้หญิงที่ฉันพามา"
"ผู้หญิงอยู่ที่นั่งข้างเฮียเหรอ"
"เออ ตอนแรกบอกว่าไม่มีผัว สักพักส้นตีนมาเป็นสิบ ผู้หญิงสมัยนี้ตอแหลเก่งชิบหาย"
แสงไฟสีส้มสว่างจ้าภายในบ้าน ปกติเล้งไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่มย่ามวุ่นวาย แต่เพราะความดื้อรั้นของนุ่มนิ่มจึงสามารถเข้าออกได้แม้จะโดนดุด่า แต่ก็อย่างว่า..ด้านได้อายอด
"นิ่มยังไม่หายงอนเฮียนะ ที่เฮียไล่" เสียงแหลมพูดพลางกอดอก "ไล่นิ่มตลอดเลย"
"ก็นั่นมันเป็นเวลาส่วนตัวของฉัน แต่ก็เอาเถอะ ในฐานะที่เธอเสี่ยงชีวิตมารับเก้าอี้ไม้แทนวันนี้ พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปกินข้าวมื้อใหญ่ก็แล้วกัน"
"นี่เฮียจะพานิ่มไปเดตเหรอ หู๊ยยย"
"เพ้อเจ้อ แค่จะพาเธอไปกินข้าวกินขนมก็เท่านั้น"
"ไม่รู้ล่ะ ถือว่าเฮียขอนิ่มเดตนะ อิอิ"
เฮียเล้งหยิบยาพาราให้นิ่มกินพร้อมกับเช็คร่างกายปรากฏว่าไม่ได้บาดเจ็บมากคง เพราะอีกฝ่ายที่มึนเมาเหมือนกันจึงทำให้ลงน้ำหนักการเบี่ยงฟาดได้ไม่แรงพอ
ตึก ตึก ตึก
ทั้งคู่เดินเข้ามาในซอย มีเพียงแสงไฟกิ่งสาดส่องนำทาง เฮียเล้งเดินมาส่งนิ่มถึงบ้าน ก่อนจะลากลับได้บอกกล่าวบางอย่าง "พรุ่งนี้แต่งตัวให้เรียบร้อยอย่าโป๊ เพราะสถานที่ที่จะพาเธอไปมีคนเยอะแยะมากมาย"
"ได้ค่ะ นิ่มจะไม่ใส่สั้นไม่ใส่เอวลอย"
"พูดง่ายๆ แบบนี้ก็ดี"
"เฮียเป็นห่วงนิ่มใช่ไหมล่ะ หรือหวง เพราะกลัวว่าคนอื่นจะมอง แต่ถึงใครจะมองก็ช่างปะไร นิ่มก็ชอบเฮียคนเดียวเท่านั้น"
"เก็บอาการแรดเอาไว้บ้างก็ดี"
สาวน้อยโบกไม้โบกมือลา จ้องมองชายหนุ่มรูปหล่อที่ตรงสเปกเดินจากไป ก่อนจะหยิบกุญแจที่ซ่อนเอาไว้แอบย่องกลับเข้าไปในบ้านอย่างแนบเนียน
เช้าวันต่อมา
วันนี้อากาศเย็นสบายเป็นเวลาเกือบเที่ยงวัน
นุ่มนิ่มใส่เดรสยาวแขนสั้นสีฟ้าน่ารักออกมาจากบ้าน โดยที่เฮียเล้งไปรับ ซ้อนมอเตอร์ไซค์แล้วขับมายังจุดที่นัดหมาย มองไปรอบข้าง
"เฮีย...ที่เฮียบอกว่าจะพามากินข้าวมื้อใหญ่"
"ใช่ หยิบเลยอยากกินอะไร มีทั้งน้ำหวานขนมนมเนย บอกเลยว่าขนมจีนที่นี่อร่อยมาก"
"นี่มันโรงทาน!"
"ก็ใช่น่ะสิ วันนี้โรงทานที่วัด กินฟรี ไม่เปลืองเงิน"
ภาพฝันบรรยากาศออกเดตกับชายผู้เป็นที่รักสลายหายวับไปกับตา เมื่อรอบข้างมีแต่ผู้คนหอบหิ้วข้าวของที่ทำมาแจกเพื่อเป็นบุญกุศล แถมเดินเบียดเสียดโดยที่เฮียเล้งฝากให้นุ่มนิ่มถือกับข้าวแล้วพามานั่งใต้ต้นโพธิ์
"โคตรโรแมนติกเลย" นิ่มพึมพำ "อย่างน้อยพาไปเดตร้านก๋วยเตี๋ยวก็ยังพอทำใจได้"
"ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้พาเธอมาเดต ฮ่าๆ แค่บอกว่าจะพามากินข้าวมื้อใหญ่ โห ขนมจีบอร่อยวะ"
"เฮ้อออ ชีวิตอีนิ่ม"
"อย่าบ่น จะแดกไหมชาเย็น อะ อุตส่าห์ไปต่อคิวเอามาให้ คนแย่งกันแทบตาย"
นุ่มนิ่มคว้ามาดื่มโดยยิ้มเจื่อน แต่อย่างน้อยนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้อยู่กันแบบสองคนแม้ผู้คนรอบข้างจะมากมายเกือบทั้งหมู่บ้านก็ตาม ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี แม้จะได้สมมติว่าออกเดตครั้งแรกกับเฮียเล้งที่โรงทานงานวัดก็ตาม
อู่ซ่อมรถ หลีเกี่ยวฮวด
กินไม่อิ่มยังจะห่อกลับ ทั้งคู่หอบหิ้วขนมกับน้ำใส่ถุงใบใหญ่ตรงดิ่งมายังร้านของเฮียเล้ง ก่อนจะพักเหนื่อยเพราะต้องไปยืนแย่งกับข้าวที่วัด
"อะ" เฮียเล้งเดินไปหยิบยาหลอดหนึ่งยื่นให้ "เอาไว้ทาแก้ปวดเมื่อยเผื่อมีรอยฟกช้ำ"
"อยากโดนเก้าอี้ฟาดหลังอีกสักสองร้อยที"
"เพื่อ?!"
"ก็เฮียจะได้ใส่ใจนิ่มแบบนี้ไง ฮ่าๆ"
"เอาเวลาไปตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อสอบเข้ามหาลัยเถอะ ไม่ต้องมาจีบฉันให้เหนื่อยเปล่าหรอก"
ชายสูงใหญ่กล้ามล่ำซัดตัวนั่งลงตรงข้าม เสียงเล็กของนุ่มนิ่มเอ่ย "ทายาให้หน่อยสิคะ"
"เลิกอ่อยสักที ตามแทะโลมฉันตั้งแต่ตัวเองอายุสิบห้า ไม่เบื่อหรือไงถามจริง"
"ไม่เบื่อ คนเราต้องมีเป้าหมายชีวิต เป้าหมายของนิ่มคือได้เฮียไง เฮียคนเดียวเท่านั้น!"
เฮียเล้งกับส่ายหน้าพร้อมถอนหายใจเสียงดัง
เวลาสามทุ่มสิบห้าที
ร้านส้มตำ บ้านนุ่มนิ่ม
"อีนิ่ม! อีนิ่ม!" ด้านข้างของบ้าน เป็นห้องของนิ่มซึ่งมีหน้าต่าง เสียงของเมี่ยงตะโกนเรียกเพื่อนดังลั่น
"เสียงดังทำไมเดี๋ยวแม่กูก็ตื่นหรอก"
"มึงไปที่สนามแข่งรถที่โรงหนังเก่าด่วน!"
"เกิดอะไรขึ้นวะ.."
"ก็เฮียเล้งแข่งรถกับผู้เดิมพัน รถระเบิดขาขาด"
"เฮียเล้งขาขาด!!"
"รีบไปเถอะ กู้ภัยกับรถโรงพยาบาลเต็มไปหมด"
- ผู้เขียน
