หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
เสียงกริ่งประตูหน้าบ้านไตรทศดังขึ้น ชายหนุ่มจึงรีบเดินออกไปเปิดประตู เขาค่อนข้างแน่ใจว่าผู้ที่มาเยือนคือเอวาเพื่อนบ้านคนสวยของเขานั่นเอง
“สวัสครับคุณวา” ไตรทศกล่าวทักทายหญิงสาว
“หวัดดีค่ะคุณไตร วันนี้คุณไตรว่างมั้ยคะ ช่วยพาวาไปซื้อของหน่อยได้มั้ยคะ พอดีมันหนักมากวายกไม่ไหวค่ะ” เอวาพยายามใช้น้ำเสียงอ่อนหวานโน้มน้าวจิตใจชายหนุ่ม
“คุณวาจะไปซื้ออะไรเหรอครับ” ไตรทศแกล้งถามเอวาออกไป เพราะเขารู้อยู่แล้วว่านี่คือแผนการของเธอ
“วาว่าจะไปซื้อพวกอุปกรณ์ทำขนมค่ะ พอดีวาได้สูตรมาใหม่ วาอยากจะลองทำดู” เอวายังคงแถไปเรื่อย
“แต่ที่ห้างก็มีรถเข็นนี่ครับ คุณวาก็เข็นมาใส่รถก็ได้นี่ครับ” ไตรทศกำลังพยายามต้อนเอวาให้จนมุม เขากำลังอยากรู้ว่าเธอจะแถไปได้สักกี่น้ำ
“วาปวดแขน วายกไม่ไหวจริงๆ คุณไตรไปช่วยวาถือนะคะ” เอวาเดินมาจับแขนชายหนุ่มแล้วออดอ้อนราวกับเด็กๆ
ไตรทศไม่อยากแกล้งเธออีกแล้ว เพราะยังไงเขาก็ตัดสินใจตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าจะเล่นตามเกมส์ของเธอ
“ครับ เดี๋ยวผมขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ” ไตรทศตอบตกลงแต่โดยดีทำให้เอวาหัวใจพองโตด้วยความดีใจ แผนการสานสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขากำลังเริ่มขึ้น ดูซิว่าไตรทศจะทนได้กี่น้ำ เธอจะยั่วยวนเสียจนไตรทศตบะแตกให้ได้ เอวาครุ่นคิดด้วยความมุ่งมั่น
หลังจากที่ไตรทศเดินเข้าไปในบ้านเรียบร้อยแล้ว เอวาก็กลับมาที่บ้านเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอเปลี่ยนจากชุดลำลองเป็นกางเกงขาสั้นแทบจะเห็นบั้นท้าย พร้อมกับเสื้อแขนกุดตัวจิ๋ว ในขณะที่ใบหน้าสวยถูกเติมแต่งตั้งแต่ก่อนที่จะเดินไปเรียกไตรทศแล้ว
จากนั้นเอวาก็เดินออกมาด้านนอก เธอพบว่าไตรทศยืนรออยู่แล้ว ไตรทศรู้สึกขบขันในแผนการยั่วสวาทเขา แต่เขาก็แกล้งทำหน้าขรึม ไม่สนใจกางเกงที่สั้นจนแทบจะเห็นแก้มก้นของเธอ เอวารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ยอมท้อถอยยังไงเธอก็ต้องได้ไตรทศมาครอบครองให้ได้ เอวามุ่งมั่นเหลือเกิน
“คุณวาไปรถผมนะครับ” ไตรทศเอ่ยเสียงนุ่ม
“มันจะดีเหรอคะคุณไตร ธุระของวาแต่ใช้รถคุณไตร” เอวาเอ่ยออกไปด้วยความเกรงใจ