“แน่นอนค่ะ ว่าแต่คุณไตรเถอะ ไหวแค่ไหน ไม่ใช่หมดแรงก่อนนะคะ” เอวาเอ่ยออกมาพร้อมกับใบหน้าหวานที่ยั่วยวนเขาอย่างเต็มที่ “ถ้าจะทำแบบนี้ก็ไม่ต้องกินแล้วมั้ยครับ ทำอย่างอื่นน่าจะมีความสุขกว่า” ไตรทศเอ่ยออกมาเสียงหวาน เขาไม่อยากกินแล้วข้าว เขาอยากกินอย่างอื่นมากกว่า ยิ่งคนตัวเล็กมายั่วเขา เสือร้ายอย่างเขาไม่มีทางที่จะอยู่เฉยๆ ได้หรอก “ไม่ต้องเลยค่ะ กินข้าวก่อนนะคะ วาหิว ไม่อย่างนั้นวาไม่มีแรงสู้กับคุณไปทั้งคืนหรอกค่ะ” เอวาเอ่ยพร้อมทั้งเอามือลูบท้อง เพื่อบอกเขาว่า เธอหิวจริงๆ นั่นทำให้ชายหนุ่มต้องหักห้ามใจ และไม่ทำตามใจตนเอง ทั้งที่เอาจริงๆ แล้วตอนนี้เขาไม่อยากทานข้าวเลยสักนิด เพราะเธอมันน่ากินกว่าอาหารเยอะ “งั้นก็ทานเถอะครับ ทานให้อร่อย เพราะมื้อนี้มีแต่ของโปรดคุณวา” ไตรทศเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แค่เห็นเธอมีความสุขกับสิ่งที่เขาพยายามทำให้ แค่นั้นก็มีความสุขมากแล้ว “คุณไตรก็เหมือนกันนะคะ ทานเข้าไ