"จะอ้อนแต่เราหรืออ้อนใครก็ช่างเถอะ แต่ตอนนี้ปล่อยก่อนจะไปทำกับข้าว"
"ไม่เอาสิ เธอดูงอนเค้าอ่ะ"
"ไม่ได้งอน"
"เธอคะ เธอไม่ตัดใจจากเค้าแล้วได้ไหม" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ แต่ซันก็ยังคงกอดฉันแน่นอยู่ "ขอร้องแหละ"
"จริงๆ แก้มไม่เคยตัดใจจากซันได้หรอกแค่ตอนนี้แก้มยังไม่แน่ใจตัวเองเท่าไหร่" ฉันพูดสิ่งที่ตัวเองกำลังรู้สึกออกมาตามจริง "แก้มเพิ่งเลิกกับพี่เจมส์ได้ไม่กี่วันเองซัน แล้วตอนที่คบกับพี่เจมส์เขาดูแลแก้มดีมาตลอด"
"แก้มยังลืมเขาไม่ได้เหรอ?"
"ถึงเขาจะทำไม่ดีกับแก้ม แต่เรากับเขาก็เคยรักกันมาช่วงนึงนะ ช่วงที่ผ่านมามันก็ดีนะซัน"
ซันเม้มริมฝีปากและมองฉันด้วยสายตาที่ดูเศร้าอย่างเห็นได้ชัด
"จริงๆ ตอนนี้ซันก็น่ารักดีอยู่หรอก แต่แก้มกลัวว่ามันอาจเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบที่ซันอาจคิดผิด"
"ซันคิดไม่ผิด!"
"ฟังแก้มนะคะ" ฉันจับที่แก้มของซันไว้และสบตากับเขานิ่ง "ให้มันเป็นเรื่องของเวลาเถอะนะอย่าเร่งรัดอะไ
