"อันนี้ไม่เนียนนะซัน ปกติซันไม่ถือกระเป๋าให้แก้ม"
ผมอ้าปากหวอทันทีขณะที่แก้มก็ดึงกระเป๋าไปถือเองพร้อมกับเราที่เดินมาถึงรถที่มีพวกไอ้พูมยืนรออยู่ ผมเบะปากหน่อยๆ ก่อนจะหันมองเพื่อนอีกสาม
"เดี๋ยวกูขับมอไซตาม"
"เออรู้แต่ที่รอคือรอแก้ม" ไอ้กุนซือตอบและยกยิ้มบางๆ "มึงคงไม่ได้จะให้แก้มซ้อนท้ายทั้งๆ ที่ขับมอไซหรอกนะเพราะพวกกูไม่ยอมแน่"
"เอ้า แต่แก้มต้องไปกะกู!"
"ถามแก้ม"
ไอ้สิบตัดบทนั้นทำให้เราหันมองแก้มทันทีขณะที่แก้มก็ก้มมองกระโปรงทรงเอที่ยาวปกเข่าตัวเอง และเงยหน้ามายิ้มให้ผม
"แก้มขอไปกับกุนซือแล้วกันนะมันนั่งไม่ถนัดจริงๆ"
"ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไรกะเทยเดะกูซ้อนเอง"
"ไม่เอากูไม่ให้ใครซ้อน!"
ผมงอแงเสียงดังพร้อมกับมองแก้มที่เดินไปขึ้นรถไอ้กุนอย่างเสียดาย ไอ้พูมเอาแต่หัวเราะไม่หยุดส่วนไอ้สิบก็ได้แต่ยกยิ้ม และเดินไปที่รถตัวเองพร้อมกับไอ้พูมทิ้งกูให้ยืนเดียวดายกับดูคาติลูกรัก...ที่แก้มซ้อนไม่ได้!
พ
