“อะไร อยากให้เราอยู่ด้วยอีกเหรอ เมื่อคืนก็อยู่ด้วยกันทั้งคืนแล้วนะ” อยู่ด้วยทั้งคืนแล้วก็ตามใจถึงขนาดนั้นอย่าบอกนะว่ายังไม่พอใจอีก
“ก็อยากให้อยู่ด้วยแต่ก็เข้าใจว่าใจ๋ก็อยากอยู่กับครอบครัวในช่วงเวลานี้เหมือนกัน แต่สมุทรก็อยากอยู่ด้วยจริง ๆ ทำยังไงดี”
เจ้าสมุทรมีความเกรงใจพ่อกับแม่ของฉันอย่างมาก เขาจะไม่ค่อยเข้าไปรบกวนในบ้านหากไม่จำเป็นและเข้าใจดีว่าต้องเว้นระยะห่างให้ฉันมีเวลาส่วนตัวกับครอบครัว แต่ความต้องการในตัวที่มีมากล้นก็ทำให้เกิดความสับสนจนทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะต้องเอาตัวเองไปวางไว้ตรงไหน
“อีกแค่สามวันเดี๋ยวเรากลับไปอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพเหมือนเดิม” แล้วเมื่อถึงเวลานั้นฉันรู้ดีว่าเจ้าสมุทรคงจะมานอนที่ห้องของตัวเอง ไม่ยอมไปไหนแน่และยิ่งเป็นสถานที่ที่มีเพียงแค่เราสองคนด้วยแล้ว
ได้เกาะติดหนึบหนักกว่าเดิม…
“สามวันก็ทรมาน ไม่อยากห่างใจ๋แม้แต่นาทีเดียวเลย”
“ถ้าคนในมหาลัยมาเห็นเข้า ใ
