อารัมภาบท
554 คำ
“อยากมีแฟนเรียนวิศวะ?”
คำถามชวนหาเรื่องมาจากคนตัวสูงตรงหน้าที่ยืนกอดอกพิงประตูห้องครัวดักเอาไว้ไม่ยอมให้ฉันเดินหนีไปจากเขาได้ เพราะทางออกเดียวที่มีอยู่ก็คือจุดที่เจ้าสมุทรยืนปิดมันอยู่
“….” ไม่ตอบหรอกคำถามอะไรก็ไม่รู้
ต่อให้ตอบไปทางใดทางหนึ่งยังไงก็ถูกหาเรื่องอยู่ดี ฉันจึงทำเพียงแค่เงียบยืนนิ่งอยู่กับที่ ในมือถือกล่องนมเอาไว้อยู่แบบนั้นไม่พูดไม่จาและไม่สบตาเจ้าสมุทรด้วย
ไม่น่าคุยด้วยซะเลย…
“จะตอบเองหรือจะให้เข้าไปง้างปากให้พูด” เมื่อเห็นว่าฉันเงียบเขาจึงเปิดปากพูดขึ้นมาอีกครั้ง แต่ช่างเป็นคำพูดที่ไม่ว่ายังไงก็ยังไม่น่าสนทนาด้วยอยู่ดี
“….” ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ยอมเปิดปากพูด ไม่มองหน้าอีกฝ่ายสนใจของในมือแทน
เปลี่ยนจากการยืนนิ่งอยู่กับที่ แกะเอาหลอดที่ติดอยู่ข้างกล่องนมออกจากห่อใส แต่ยังไม่ทันที่จะใช้หลอดเจาะลงบนรู เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายตรงหน้าก็ได้พูดขึ้นในระดับเสียงที่แผ่วเบา
“ได้…” สิ้นเสียงผู้ชายตัวสูงตรงหน้าก็เดินตรงเข้ามาเองและนั่นทำให้ฉันรีบก้าวเท้าถอยหลังออกห่างอย่างอัตโนมัติ
“หยุดนะสมุทร อย่ามาหาเรื่องเราได้มั้ย” นิ้วเรียวยกชี้ไปข้างหน้าออกคำสั่งให้อีกฝ่ายหยุดนิ่งอยู่กับที่แล้วตัวเองก็ถอยหลังหนีจนชนเข้ากับตู้เย็น มันยิ่งเป็นการตอกย้ำว่าฉันไม่สามารถหลุดพ้นไปจากเขาได้
“ถามก็ตอบ” สรุปแล้วสิ่งที่ต้องการมากที่สุดก็คือคำตอบ แล้วถามอะไรไปฉันก็ไม่ได้สนใจฟังมันซะด้วยสิ
“ถามใหม่อีกรอบ… ไม่ได้ฟัง”
“อยากมีแฟนเรียนวิศวะ” เจ้าสมุทรทำตามที่ฉันต้องการ
น้ำเสียงที่เอ่ยพูดออกมาช่างนิ่งเรียบและคาดเดาความคิดว่าต้องการอะไรได้ยากเหลือเกิน แม้ว่าในอดีตเราจะเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากมาตั้งแต่วัยเด็ก แต่ความห่างเหินที่เกิดขึ้นก็ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนว่าไม่ได้สนิทกับเขาเหมือนอย่างเมื่อก่อนแล้ว
ต้องตอบยังไงถึงจะถูกใจเขา…
“เปล่า” เสียงหวานตอบกลับเพียงสั้น ๆ และฉันก็รู้ดีว่าคำตอบนี้ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขาพอใจได้หรอก
“ปากบอกว่าเปล่าแต่เห็นคาตาว่าวิ่งไปลูบป้ายตั้งแต่ตัวอักษรแรกยันตัวสุดท้าย” นั่นไงล่ะ… คาดเดาอะไรไว้ไม่เคยพลาดแม้แต่เรื่องเดียว
“งั้นตอบใหม่ก็ได้ ใช่…เราอยากมี” ตอบแบบนี้เตรียมรับการถูกหาเรื่องได้เลยหวานใจ
“อยากมี… สงสัยจะลืมว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเป็นใคร” สิ้นเสียงคนตัวสูงก็เดินตรงปรี่เข้ามาประชิดตัว ฉันต้องรีบยกมือทั้งสองข้างขึ้นดันตัวเขาเอาไว้อย่างยากลำบาก ด้วยแรงอันน้อยนิดกว่าคนตัวใหญ่และกล่องนมที่ถือไว้อยู่ในมือ
“อย่่าหาเรื่องได้มั้ยสมุทร!”
พูดหรือทำอะไรก็ไม่ถูกใจ คนอะไรก็ไม่รู้ดุเป็นบ้า!
- ผู้เขียน
