ช่วงค่ำของวันที่บ้านพักตากอากาศริมทะเล ทั้ง6 หัวหมุนอยู่กับการทำอาหารมื้อค่ำ
“ พี่ไปยืนที่อื่นได้มั้ยที่ตั้งเยอะตั้งแยะ ”
“ ทำไมว่ะ จะยืนตรงนี้มันจะทำมั้ย ”
“ ชิ เกะกะ น่ารำคาญ ”
“ นี่เธอรำคาญฉันหรอ ”
“ เออ ”
มีเสียงของเพียงฟ้าและเมฆถกเถียงกันมาให้ได้ยินอยู่ตลอด ต่างจากพายุกับรินลดาที่ตั้งหน้าตั้งทำหน้าที่ของต้นอยู่เงียบๆ
ทุกคนเอร็ดอร่อยกับอาหารตรงหน้าที่ตั้งใจลงมือทำกันเองดูที่จะมีความสุขที่สุดก็คงจะเป็นเหล่าบรรดาสามสาวๆ เดี๋ยวหยิบนู้นเข้าปาก หยิบนี่เข้าปากราวกับแข่งกันกิน
“ ที่รักกินปูมั้ยเดียวเฮียแกะให้ ” อาทิตย์ที่เป็นคนคอยแกะปูแกะกุ้งให้พลอยใส ด้านคนกินก็ไม่ไม่หยุดปาก
“ ขอบคุณนะคะ ” พลอยใสเอ่ยขอบคุณคนรักที่แกะปูให้แถมส่งยิ้มหวานไปให้อีก อาทิตย์ที่เห็นก็ยกยิ้มชอบใจกับรอยยิ้มน่ารักๆนั้น กำลังใจในการแกะปูแกะกุ้งของเขา
มือนี้จะมีแค่อาหารกับน้ำอัดลมเท่านั้นที่สาวๆกินไม่มีใครแ
