มื้อเย็นกับครอบครัวเธอ

1309 คำ
ฟอดด !!!! “ ยายจ๋า สวัสดีค่ะ ” พลอยใสที่เห็นยายยืนรออยู่ก็อดไม่ได้ที่จะรีบเข้าไปฟัดไปหอมที่แก้มนิ่มๆนั้น “ นี่หนูมากับใครละลูก ” ยายมาลีถามหลานสาวเพียงคนเดียวไปพลางลูกหัวพลอยใสเบาๆด้วยความเอ็นดู “ ออ พี่อาทิตย์ค่ะพี่เขาอาสามาส่ง ” “ สวัสดีครับคุณยาย ผมชื่ออาทิตย์ครับ ” อาทิตย์ยกมือไหว้หญิงชราด้วยความนอบน้อม “ สวัสดีจ๊ะ เป็นไงมาไงถึงมาส่งยัยพลอยได้ละ ” หญิงชราเอ่ยถามขึ้น ทั้งที่ความจริงก็พอจะเดาออกอยู่แล้วว่า พ่อหนุ่มหน้าหล่อคนนี้ต้องชอบหลานสาวตนแน่ๆ “ ผมเห็นว่ามันเย็นแล้ว น้องเรียกรถกว่ารถจะมา กว่าจะเดินทางถึงบ้านก็คงมืดก่อน ” ผมมาส่งเองน่าจะปลอดภัยกว่าครับ “ ขอบคุณมากนะลูก ไหนๆก็มาแล้วทานมื้อเย็นด้วยกันก่อนค่อยกลับนะ” ยายมาลีก็รู้สึกถูกชะตากับพ่อหนุ่มตรงหน้าไม่น้อย “ ได้ครับคุณยาย งั้นวันนี้ผมฝากท้องด้วยนะครับ ” อาทิตย์เองก็ไม่คิดที่จะปฏิเสธคำชวนนั้นเพราะเขาเองก็อยากใช้เวลาอยู่กับคนตัวเล็กกับครอบครัวของเธอด้วย เช่นกัน ระหว่างรอแม่บ้านจัดโต๊ะอาหารทั้ง 3 ที่นั่งคุยแลกเปลี่ยนบทสนทนากันอยู่นั้น Rrrrrrrrrrr “ ผมขอนุญาติรับโทรศัพท์นะครับคุณยาย คุณพ่อโทรมา ” “ ตามสบายลูก ” “ ครับพ่อ ” อาทิตย์ก็ไม่คิดจะลุกหนีไปไหนรับสายพ่อของตนต่อหน้าคนตัวเล็กและยายของเธอ เพราะตัวเขาเองก็ไม่มีความลับอะไรอยู่แล้ว “ อยู่ไหนไอ้ลูกชาย ไม่กลับบ้านบ้างแม่แกบ่นคิดถึงจะหูพ่อจะหนวกอยู่แล้ว ” ตะวันผู้เป็นพ่อบอกลูกชายอย่างร้อนรนเพราะเขาคืนคนที่ต้องคอยฟังคำบ่นของเมียรักแทบทุกวัน “ ผมอยู่บ้านน้องพลอยครับพ่อ ” อาทิตย์ตอบผู้เป็นพ่อไปเพราะเขาก็ไม่คิดบังบังเรื่องคนตัวเล็กกลับทางบ้านอยู่แล้ว ตะวันที่สงสัยเป็นอย่างมากว่า พลอยที่ลูกชายเพียงคนเดียวของตนพูดถึงนั้นคือใครแต่ก็ไม่คิดที่จะซักถามให้มากความ “ ผมฝากบอกคุณแม่ด้วยนะครับว่า ผมก็คิดถึงช่วงนี้ผมเรียนหนักไว้อาทิตย์หน้าผมจะกลับไปหานะครับ ” อาทิตย์บอกพ่อของตนไป ทุกคำพูดของเขาอยู่ในสายตาของหญิงชราและพลอยใสที่นั่งอยู่ตรงนั้นด้วยตลอด หญิงชราจากที่รู้สึกชอบพ่อหนุ่มอยู่เป็นทุนเดิมแล้วกลับชอบมากยิ่งขึ้นอีกกับความอ่อนน้อมและความรักที่มีต่อพ่อและแม่ของเขา หลังจากอาทิตย์วางสายจากผู้เป็นพ่ออาทิตย์ก็เก็บมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงยีนส์ราคาแพงของตัวเองกลับมานั่งสนทนากลับกับหญิงชราและพลอยใสสักพักแม่บ้านก็จัดโต๊ะอาหารเสร็จ “ คุณผู้หญิงค่ะ อาหารขึ้นโต๊ะเรียบร้อยแล้วค่ะ ” “ ไปกันเถอะลูกไปกินข้าวกัน ยายได้ยินท้องของคนแถวนี้ร้องประท้วงแล้วแหละ ” ยายมาลีอดไม่ได้ที่จะเอ่ยแซวหลานสาวตนขึ้น เพราะเป็นจริงอย่างที่ยายพูด ระหว่างที่อาทิตย์คุยโทรศัพท์อยู่นั้นท้องของเธอดันร้องเสียงดังขึ้น โชคยังดีที่เขาไม่ได้ยินด้วยไม่งั้นเธอคงอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน “ คุณยาย ” พลอยใสร้องเรียกยายเสียงหลงพร้อมยู่หน้าใส่อย่างไม่จริงจังนักให้กับยายของตน เธอก็หลงดีใจที่ชายหนุ่มไม่ได้ยินแต่ยายเธอดันบอกเขาเสียนี่ “ ฮ่าฮ่าฮ่า ” อาทิตย์อดไม่ได้ที่จะหลุดขำออกมาปนรู้สึกเอ็นดูคนตัวเล็กเป็นอย่างมาก “ พี่อาทิตย์ ” เป็นอีกครั้งที่พลอยใสร้องเสียงหลงเรียกชื่อเขาหลังจากได้ยินเขาหัวเราะเธอจนออกรสออกชาติ “ โอ๋ โอ๋ พี่ไม่ขำแล้วไปครับไปกินข้าวกันพี่ก็หิวจนท้องร้องแล้วเนี่ย ” อาทิตย์บอกพลอยใสออกไปเพื่อไม่ให้เธอเขิลอายเขาไปมากกว่านี้ว่า เขาก็หิวจนท้องร้องด้วยเช่นกัน ทุกการกระทำของทั้ง 2 ตกอยู่ในสายตาของหญิงชราที่คอยลอบมองอยู่บ่อยครั้ง ครั้นนึกชอบใจในความเอาใจใส่ของพ่อหนุ่มที่มีต่อหลานสาวเธอเป็นอย่างมาก “ อาหารน่าทานจังเลยนะครับคุณยาย ” อาทิตย์เอ่ยขึ้นหลังจากเห็นอาหารบนโต๊ะตรงหน้า “ น่าทานก็ทานเยอะๆนะลูก แพ้อะไรรึป่าวอันไหนทานไม่ได้บอกยายนะลูก เพราะทุกอย่างเป็นของโปรดของยัยพลอยนะ ” หลังจากได้ยินประโยคนั้นอาทิตย์ตวัดสายตากลับมามองอาหารบนโต๊ะอีกครั้งมี ปลาช่อนลุยสวน บวบผัดไข่ ต้มยำน้ำข้น น้ำพริกผัก และไก่ผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์เขาแค่จะจดจำสิ่งที่คนตัวเล็กชอบเพียงเท่านั้น ตัวเขาเองกินได้ทุกอย่างเพราะเป็นคนกินง่ายอยู่ง่ายเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว “ ผมทานได้ทุกอย่างครับคุณยายไม่ได้แพ้อะไรเลย ” เขาตอบหญิงชราออกไปพลางคิดในใจถ้าแพ้ก็คงจะแพ้อยู่อย่างเดียว คือ แพ้ความน่ารักของหลานสาวคุณยายนั่นแหละครับ ทุกคนต่างรับประทานมื้อเย็นกันอย่างเอร็จอร่อยอาทิตย์เองก็ชักจะติดใจรสชาติอาหารบ้านนี้สะแล้วสิ ตอนแรกติดใจแค่หลานสาว ตอนนี้อาหารด้วย เขาคงต้องมาบ่อยๆซะแล้วสิ “ อาหารถูกปากมั้ยลูก พอจะทานได้มั้ย ” หญิงชราเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงอยู่ไม่น้อย “ อร่อยทุกอย่างครับคุณยาย ” “ อร่อยก็มาทานข้าวด้วยกันบ่อยๆนะลูก ” อาทิตย์คิดในใจ นี่แหละครับที่ผมอยากได้ยิน !! “น้องพลอยเอาปลามั้ยครับพี่ตักให้ ” ว่าแล้วอาทิตย์ก็ตักปลาช่อนลุยสวนใส่จานให้คนตัวเล็ก คนตัวเล็กรู้สึกเขิลอายเป็นอย่างมากกับการที่มีหนุ่มหล่อมาตักอาหารให้เป็นครั้งแรก • • • สักพักปิ๊กก็เอาของหวานออกมาเสริฟ์นั่นก็เป็นของโปรดพลอยใสอีกเช่นกัน “ โห !!! กล้วยบวชชี ” พลอยใสร้องตาโตขึ้นมากับของหวานที่เธอแสนจะชอบ ชอบที่สุด คือ กล้วยบวชชี ยายมาลีได้แต่ส่ายหน้าให้กับหลานสาวที่มักจะตื่นเต้นดีใจทุกครั้งที่ได้กินของโปรดแต่จะว่าไปหลานสาวเธอก็โปรดไปซะแทบจะทุกอย่าง !!! “ ลองชิมสิลูกกล้วยบวชชีสูตรต้นตระกูลบ้านยายเลยนะ ” ยายมาลีเอ่ยบอกอาทิตย์ขึ้น อาทิตย์เองที่ไม่ชอบกินของหวานเอาซะเลย เพราะกว่าจะได้หุ่นแบบนี้มาเขาออกกำลังกาย คุมอาหารอย่างหนัก แต่วันนี้ขอแหกกฏการกิน แหกกฏตัวเองกินกล้วยบวชชีตรงหน้าดูสักครั้ง คำแรกที่ตักเข้าปากไปเข้าถึงกับอึ้ง มันเป็นกล้วยบวชชีที่อร่อยที่สุดที่เขาเคยกินมาเลย อร่อยมาก มันอร่อยมากจริงๆจนเขาอดไปได้ที่จะเอ่ยชมมันออกไป “ อร่อยมากครับคุณยาย ถ้าคุณแม่ได้ชิมท่านต้องชอบมากแน่ๆครับ ” เขาพานคิดถึงผู้เป็นแม่หากได้ชิมคงต้องชอบมากแน่ๆ “ จะกลับบ้านวันไหนบอกยายนะลูกยายจะทำไปฝาก ” “ ขอบคุณมากครับคุณยาย ” อาทิตย์ยกมือไหว้หญิงชราตรงหน้าอย่างนอบน้อม อาทิตย์รับรู้ได้ถึงความใจดีของหญิงชราที่มีต่อเขาและรับรู้ได้ว่าเธอรักหลานสาวเธอมาก มันพลอยทำให้เขานึกอยากเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเธอ อยากเข้ามาดูแลทั้งสองด้วยเช่นกัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม