ตอนที่2 ทำแบบเดียวกัน

715 คำ
กลุ่มเจ้าของคลับกับเพื่อนที่ร่วมวงร่ำสุรา กวาดสายตามองลูกค้าด้วยอารมณ์สนทรีย์เหมือนแทบทุกคืน จนสายตาสะดุดเข้ากับสาวน้อยที่พอจำหน้าคร่าตาได้ “อยากได้ไหม” ชินหนึ่งในเจ้าของคลับเลิกคิ้วถามเพื่อนสนิท แม้เป็นเรื่องปกติที่จะมีหญิงสาวมากหน้าหลายตามองมาทางพวกเขาพร้อมสายตาเชื้อเชิญ แต่ก็ใช่ว่าใครจะเดินเข้าหาได้ง่าย ๆ และใช่ว่าพวกเขาจะเอาใครง่าย ๆ หากไม่ใช่คนที่เป็นฝ่ายสนใจก่อน “น้องแม่งอย่างสวยอ่ะ ถ้าสนใจกูหน่อยนะ” ไฟว์อีกหนึ่งในหุ้นส่วนพูดขึ้นด้วยความหมั่นเขี้ยวโดยไม่ต้องพูดต่อว่ามันจะทำอะไร “ก็ทำแบบเดียวกันคืน” ธามแนะนำเพื่อนด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ได้ข่าวว่าไม่นานก็กลับ” “มึงก็เลวเกิ๊น” ชินว่าให้เพื่อนแต่ปากประดับยิ้ม “ลองอย่างไอ้ธามว่าหน่อยไหม” ไฟว์ถามด้วยสายตากรุ้มกริ่ม “ดูวันนี้น้องจะมองมึงนานกว่าที่ผ่านมานะ” “ก็ถ้ากล้าเดินเข้ามา กูจะรับพิจารณา” เพลิงช้อนสายตาจากแก้วในมือ มองไปยังหญิงสาวที่กำลังมองเขาอยู่เช่นกัน มองตอบไม่หลบสายตาเหมือนที่ผ่านมา ไม่แสดงเหมือนแค่มองผ่านไม่ได้ใส่ใจเหมือนที่เคย เธอคงคิดว่าเขาไม่รู้ดูไม่ออก แต่น้องพึ่งอายุเท่าไหร่ พี่อายุเท่าไหร่ ผู้หญิงที่ผ่านมามากกว่าอายุน้องซะอีก “แล้วสาวน้อยกูจะมีโอกาสไหมน๊า” ชินพูดอย่างลุ้นระทึกไปด้วย เพราะที่ผ่านมาหญิงสาวก็แค่กวาดสายตาผ่านจากโต๊ะพวกเขาช้า ๆ แล้วก็ทำแค่นั้นจบไปแต่ละคืนทีเธอมา ไม่เคยย่างกรายเข้าหา ไม่เคยฝากพนักงานมาบอกอะไร ดูท่าน้องสาวคนสวยจะต้องพลาดโอกาสได้รู้จักกับเพื่อนพี่ที่เปิดโอกาสให้น้องแล้วล่ะสิ แต่คิดผิด! วันนี้ต่างจากที่เคย เมื่อผ่านไปสักพัก ร่างบางแต่สัดส่วนชัดเจนในเดรสรัดรูปตัวสั้นดูเซ็กซี่น่ามอง กำลังเยื่องย่างตรงมาทางนี้ ท่าทางการเดิน สีหน้าแววตา ดูมั่นใจและไม่หวาดกลัวเลยสักนิด แต่ถ้าใจกล้าขนาดนี้ทำไมไม่มาตั้งแต่แรก ๆ นะ ใครว่าล่ะ แม้ภายนอกของเพิร์ลจะดูเชิดเป็นหญิงมั่นใจในตัวเองสูง แต่ภายในของเธอตอนนี้ก็กลัวเสียหน้าเหมือนกัน สำหรับเธอ มันเป็นสิ่งที่ยอมไม่ได้มากที่สุดเลยแหละ แต่เธอก็ไม่อยากแพ้พนันเพื่อน และเธอก็อยากได้ผู้ชายคนนี้ตั้งแต่แรกเห็นแล้วด้วย ไม่กล้าเข้าถ้ำเสือ จะเอาเสือได้ยังไง กึก! เท้าเรียวหยุดอยู่กับที่เมื่อการ์ดหน้าดุก้าวมาขวางหน้าเธอเมื่อจะถึงโต๊ะ และแน่นอนว่าหากเธอเข้าหาพวกเขาไม่ได้จริง ไม่ใช่แค่แพ้เพื่อน ไม่ใช่แค่อายพวกเขา แต่มันมีสายตาของเหล่าผู้หญิงอีกมากมายในสถานที่แห่งนี้จ้องมองมา จะเอาไงดี “ขอเข้าไปหน่อยได้ไหมคะ” กรีดยิ้มเย้ายวนถามการ์ดร่างใหญ่ “.....” เงียบ แต่ยังยืนอยู่ที่เดิม เป็นแบบนั้นเกือบนาที ทำเอาหน้าของเธอเริ่มร้อนแล้วเหมือนจะมีรอยร้าวขึ้นมาแล้ว “หลีกให้น้องเขา” แต่แล้วเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้น ทำให้หัวใจเธอเต้นรัวเร็วขึ้นมามากกว่าเก่า ร่างสูงใหญ่ของการ์ดขยับออกไปยืนที่เดิม ทำให้ตอนนี้เธอเผชิญหน้ากับชายหนุ่มรูปหล่อถึงสี่คนพร้อมกัน สายตาสี่คู่จับจ้องมองมาที่เธอด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก ดูแตกต่างกันไป แต่เธอก็เลือกสบตากับใครคนนั้นเพียงคนเดียว “มีอะไรหรือเปล่าครับ” ชินถามสาวน้อยเป็นการช่วยเปิดทางให้ เพราะมีเสี้ยววินาทีที่เขาทันได้เห็นสายตาหวั่นกลัวของเธอ แต่ถึงอย่างนั้น สาวน้อยตรงหน้าก็ดูข่มความกลัวได้ง่าย แล้วใจกล้ากว่าที่เขาคิด เมื่อเธอตอบคำถามได้อย่างตรงประเด็น “เพิร์ลอยากทำความรู้จักเพื่อนพี่ค่ะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม