ตอนที่5 ไม่มีโอกาสถอนตัว
793 คำ
แผนล่อเสือออกจากถ้ำของเธอสำเร็จอย่างที่ตั้งใจ ไม่เป็นฝ่ายติดต่อหาเขา ก็เป็นเขาที่ต้องติดต่อหาเธอ
Plerng : ตื่นหรือยัง
เพิร์ลนั่งมองข้อความที่โชว์หน้าจอด้วยรอยยิ้มมุมปาก ไม่ได้รีบร้อนตอบ แต่ก็ไม่ได้ทิ้งเวลาให้นานเกินไป
Pearl : ตื่นแล้วค่ะ
พี่เพลิงตื่นนานหรือยัง
ไม่ทักหา แต่ถ้าทักมาชวนคุยได้
Plerng : อืม
วันนี้รับไปกินข้าวได้ไหม
Pearl : ถ้าพี่เพลิงสะดวกก็ได้ค่ะ
ไม่ง่าย แต่ไม่ยากแน่นอนค่ะ
Plerng : เที่ยงส่งโลมา พี่จะไปรับ
Pearl : ส่งสติกเกอร์ตกลง
นั่งอ่านข้อความที่ขึ้นอ่านแล้วยิ้มไม่หุบ
มาแนวนี้นอกจากได้จะที่อยู่คอนโดเธอแล้ว ยังไม่รู้เลยว่ากินข้าวเสร็จจะไปไหนทำอะไรต่อ
“บ้า! เป็นสาวเป็นแส้” ว่าตัวเองทั้งที่ยิ้มแก้มปริ “ผู้หญิงก็มีสิทธิ์เลือกสิทธิ์ตัดสินจ้ะ”
แล้วก็ตอบตัวเองออกมาอย่างไม่รู้สึกอะไรกับการกระทำที่ดูรุกผู้ชายและเปิดทางให้เขาทุกอย่าง
ก็แล้วไงอ่ะ เธอชอบ เธอสนใจ
ไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วจะกลัวความผิดทำไม
อย่าทำเรื่องปกติให้เป็นเรื่องแปลกจ้ะ
เมื่อถึงเวลานัดหมายเพลิงมารับหญิงสาวถึงที่หมายไม่ต้องให้เธอรอนาน
เขาพาเธอมาห้างสรรพสินค้าโดยให้เธอเป็นคนเลือกมื้ออาหารที่อยากกิน
ออกจากร้านข้าวก็ชวนเธอไปดูหนังต่อด้วยเรื่องที่เธอต้องการ
เขาดูแลเทคแคร์เธอราวกับเป็นแฟนสาวของตัวเอง ทุกย่างก้าวที่เดินก็จับจูงมือเล็กไปด้วยตลอด แต่ก็ไม่ได้แสดงออกถึงการลวนลามฉวยโอกาสแม้ยามนอนดูหนังบนโซฟาตัวใหญ่ที่ต้องเคียงข้างกัน
หนังที่เธอเลือกคือหนังผี
แทนที่จะเลือกหนังรักโรแมนติกเพื่อเป็นแนวทางให้กลับไปทำตาม
แต่เธอเลือกหนังผีเพื่อจะได้เป็นฝ่ายมีโอกาสฉวยโอกาสกับเขาแทน
“กรี๊ด!” ตกใจจริงไหมก็ใช่แหละ แต่ตกใจสามเล่นเจ็ดน่ะ
หันไปซบอกแกร่งที่แค่สัมผัสผ่าน ๆ ยังรู้สึกได้ถึงความหนักแน่น ไม่อยากจิตนาการถึงตอนได้จับเต็ม ๆ สัมผัสเน้น ๆ เลย
ไหนจะกลิ่นโคโลญจน์นั่นอีก
มันหอมมีเสน่ห์มาก แต่ก็ไม่เข้าใจว่ากลิ่นบ้าอะไรทำให้วูบวาบปั่นป่วนแบบนี้นะ
“กลัวหรอ” ถามคนที่เลือกเองแต่ดูเหมือนกลัวผีซะงั้น
ก็ไม่ได้เชื่อซะทีเดียวหรอก บางทีคงไม่พ้นมารยาของสาวน้อยก็ได้
“กลัวค่ะ” ตอบกลับอย่างไม่ปฏิเสธ “แต่ชอบดูเพราะมันตื่นเต้นดี”
ต้องอธิบายให้เขาเข้าใจด้วย เขาจะได้รู้เหตุผลแล้วไม่มองเจตนาของเธอออก
แต่พี่ชายแกมองออกไปนานแล้ว!
แล้วท่าทางของเธอตลอดการดูหนังก็แทบจะสิงเข้าไปในตัวเขาอยู่แล้ว โซฟาตัวใหญ่เหลือพื้นที่ว่างจนแทบจะชวนคนอื่นมานอนเพิ่มได้อีกสองคนเลยด้วยซ้ำ
เขาไม่ฉวยโอกาสเธอก็ดี
แต่เธอขอฉวยโอกาสแต๊ะอั๋งเขาหน่อยแล้วกัน
“อยากไปไหนอีกไหม” ออกจากโรงหนังมายกนาฬิกาข้อมือดูก็เกือบสี่โมงเย็น หันไปถามสาวน้อยข้าง ๆ
“พี่เพลิงว่างทั้งวันเลยหรอคะ” ถามเขาก่อนเผื่อจะรบกวน
ทำให้เขาเห็นว่าเธอว่าง่ายนะ รู้ความด้วย
น่ารักขนาดนี้ไม่รักไม่ได้แล้วนะ
“เปล่า” ตอบออกมาเสียงเรียบจนเห็นใบหน้าอ้าวของเธอ “แต่ว่างทั้งคืนด้วย”
“พูดแบบนี้หมายความว่า ถ้าเพิร์ลชวนไปไหนทำอะไรทั้งคืนก็ได้?” อยากเสนอก็จะสนองไง
“ถ้าเพิร์ลต้องการก็ไม่มีปัญหา”
ต้องการอะไรคะคุณพี่
“ต้องการดีไหมน๊า” ทำท่าคิดอย่างลังเลลำบากใจ “แต่วันนี้เย็นเพิร์ลมีนัดกับที่บ้านแล้วสิ”
โกหก!
แต่ขอเล่นตัวหน่อยหน่า
อีกนิดหนึ่ง
ให้เขามีหวังกว่านี้
อยากได้กว่าตอนนี้
โหยกว่าอีกหน่อย
ถึงตอนนั้น...พี่ไม่ต้องเดี๋ยวน้องจัดเอง
หมายถึงขอคบน่ะ
“ไม่เป็นไร ไว้วันหลังก็ได้” ไม่รีบ ถึงจะผิดหวังเล็กน้อยแต่ไม่เป็นไร
เขาเองก็อยากให้สาวน้อยได้เล่นกับเขาไปนาน ๆ
หวั่นไหวเยอะ ๆ
ถึงเวลาน้องไม่มีโอกาสได้ถอนตัวแน่
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งเลยแล้วกัน”
“ค่ะ” ว่าง่าย ปล่อยให้เขาจูงมือเดินเหมือนกลัวจะหลงทาง
แต่มันหลงไปแล้ว
หลงสุดหล่อคนนี้นี่แหละ
- ผู้เขียน
