ตอนที่9 ไม่เหลือแม้แต่ศักดิ์ศรี

1068 คำ
นิ้วเรียวยาวลูบไล้รอยแยกของเธออย่างแผ่วเบา หยอกล้ออีกฝ่ายอย่างไม่รีบร้อน ไม่ใช่เพราะใจดี เห็นใจ สงสาร แต่เพราะเขาเองก็อยากค่อย ๆ แทะเล็มไปเรื่อย ๆ แต่จะกินไม่ให้เหลืออะไรเลยแม้แต่...ศักดิ์ศรี “พี่เพลิง” เสียงกระเส่าดังขึ้น ขาเรียวแยกออกจากกันกว้างกว่าเก่า เปิดทางให้เขาอย่างคนใจง่ายและร้อนวิชา “อื้อ!” ครางหนักกว่าเก่าเมื่อนิ้วเรียวค่อย ๆ แหวกกลีบเนื้ออวบแล้วส่งเข้ามาด้านในร่องที่แฉะของเธอ เขาค่อย ๆ คืบคลานอย่างใจเย็น ทั้งที่ตัวของเธอร้อนรุ่มแทบจะเป็นบ้าไปแล้ว แต่เธอกลับชอบทุกสัมผัส หลับตาพริ้มรับมันอย่างเต็มใจ เสียว เสียวมาก เสียวกว่าตอนเขาดูดนมซะอีก แล้วก็แปลกใหม่ขึ้นเรื่อย ๆ กึด! นิ้วเรียวยาวกดเข้าไปลึกจนสุด แช่มันไว้แล้วบี้ควงเบา ๆ “อื้อ! พี่เพลิง” ร่างกายดิ้นเร่าหนักกว่าเก่า หัวสมองขาวโพลนรับรู้แค่สัมผัสจากเขา ร้องหาแต่เขา แจ๊ะๆๆ นิ้วเรียวขยับเข้าออกในร่องแฉะจนเกิดเสียง ค่อยเป็นค่อยไปเติมเชื้อเพลิงให้อีกฝ่ายลุกโหมกระพือหนักกว่าเดิมทั้งที่รู้ว่าเธอพร้อมทุกอย่าง “เพิร์ลเสียว” เสียวจะบ้าตายอยู่แล้ว ดิ้นไปมาเหมือนกับคนบ้า ไขว่คว้าหาบางอย่างที่เธออยากได้จนไม่ไหว ไม่ต้องปรนเปรอเธอแล้ว เธออยากตอนนี้แล้ว “เข้ามาพี่เพลิง” รีบเข้ามาให้ลึกที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เพราะเธออยากสัมผัสมันแล้ว “หึ!” เสียงในลำคอดังขึ้นเมื่อมองคนร่านตรงหน้า แต่ไม่รู้ทำไมกลับพอใจและถูกใจเขาเหมือนกัน ทำเอาเพลิงใหญ่ของเขาผงกหัวงึด ๆ เรียกเหมือนอีกคน ในเมื่อเธอทนไม่ไหว แล้วเขาที่ทนไม่ไหวตั้งนานจะต้องสนใจอะไรอีก กูจะกระแทกให้ยับ! ร่างสูงขยับเข้าไปใกล้กว่าเก่า ส่งส่วนหัวถูไถรอยแยกอูมเนียน หยอกล้อจนน้ำเยิ้มใส่กันทั้งของเขาและของเธอ เห็นความอวบสวยแล้วหมั่นไส้ฟาดเอ็นแข็งใส่เนื้อนุ่มแรง ๆ ปัก! “.....” คนหิวปรือตามองต่ำลงมายังกลางกายของเขาและเธอ เฝ้ารอดูทุกจังหวะที่เขาจะทำมันจนอดใจไม่ไหว ชันแขนขึ้นมา มองต่ำลงไปอยากเห็นทุกอย่างทุกขั้นตอน แล้วคงจะดีกว่านี้หากได้เห็นมันชัด ๆ มันตอนเขาเป็นฝ่ายมอง มุมปากหยักบางยกยิ้มกับความไม่รู้จักกลัวของอีกฝ่าย แล้วค่อย ๆ กดส่วนหัวของตัวเองเข้าไปอย่างเชื่องช้า “พี่เพลิง!” เนื้ออ่อนนุ่มที่ถูกแหวกออกจากขนาดมหึมาทำเอาร่างบางถึงกับไร้แรงชันตัวต่อ เสียงดังเรียกเขาด้วยความรู้สึกแสบตรงนั้น เหมือนถูกเฉือนเนื้อไปเลย ทั้งที่อยากมาก พร้อมที่สุด แต่ทำไมมันเจ็บขนาดนี้ ไม่เจ็บก็บ้า! ดูไอ้นั่นของเขาด้วย! “พี่เพลิง เพิร์ล...” มือหนึ่งจิกหมอนอิง มือหนึ่งจิกแขนแกร่ง หอบหายใจพูดไม่เป็นศัพท์ แววตาราคะเปลี่ยนเป็นออดอ้อนไม่รู้ตัว “อยากหยุดไหม” เขาถาม หยุดคาไว้ทั้งที่เข้าไปไม่ถึงครึ่ง ตอบว่าหยุดกูก็ไม่ทำ แค่อยากเล่นกับลูกแมวตรงหน้าก่อน “ไม่” ใจเด็ดดี ร่านไม่เบา “ได้” ปั่ก! กึด! “กรี๊ดด!!” ได้ของเขาไม่บ่งบอกอะไรล่วงหน้า เหมือนแค่ตอบรับแต่กลับกระแทกส่งเข้ามาทีเดียวสุดลำจนเสียงเล็กกรีดร้องดัง ร่างกายสั่นระริก น้ำตาเผลอเล็ดออกมาเหมือนคนอ่อนแอทั้งที่ไม่ใช่คนเสียน้ำตาง่าย ๆ เลย “ซี๊ด!” เพลิงไม่ปลอบ กัดฟันกรอดกับความรัดแน่นที่ได้รับ เส้นเลือดปูดขึ้นทั้งสันกรามและขมับ แต่พอปรับตัวได้กระตุกยิ้มพอใจกับสภาพคนตรงหน้า แรดแต่ซิง ไร้ประสบการณ์แต่ใจกล้าไม่เบา มีเรื่องให้เขาตื่นเต้นไม่น้อย ทั้งที่ดูข้างนอกแทบไม่น่าเชื่อก็ตาม แต่ช่างเรื่องนั้น ไม่สนว่าอีกฝ่ายจะปรับตัวได้หรือเปล่า ไม่มีคำปลอบหรือสัมผัสอ่อนโยนจากเขา ฝ่ามือใหญ่จับเข่ไาบางกดแยกออกจากกว้างทันที สาดสะโพกสอบของตัวเองกระแทกเข้าออกเสียงดังทันที ปั่กๆๆ “อะ พี่เพลิง...อื้อ!” เธอยังไปรับตัวไม่ได้ ลมหายใจยังไม่มั่นคงถึงกับเกร็งรับความหนักหน่วงแข็งใหญ่ที่แทงเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ “เบาก่อน” ขอเวลาอีกหน่อย ขอปรับตัวอีกนิด แต่แล้วไง เขาสนใจที่ไหน ปั่กๆๆๆ สะโพกสอบยังกระแทกกระทั้นเข้าใส่หนัก ๆ เดินหน้าเข้าออกอย่างไม่เกรงใจร่างกายที่แตกต่าง ขนาดใหญ่เกินมาตรฐานของตัวเอง แทงแรง ๆ จนเลือดซิบออกมาให้เห็น ไม่สงสารเลย เอาแต่ความเสียวและสะใจของตัวเอง “อ๊ะ อื้อ อ๊า!” คนอยากก่อนหน้าครางระงม ดีดดิ้นเหมือนอยากหนีสัมผัสชั่วขณะ แต่ไปไหนไม่ได้เพราะถูกตรึงขาไว้ “พี่เพลิง” “เพิร์ลเป็นของใคร” ถามเสียงสั่นตามแรงกระแทก มองคนตรงหน้าตอกย้ำให้เธอรู้สถานะตัวเอง “ข...ของพี่เพลิง” ตอบเสียงขาดห้วงเพราะแรงกระแทกจากเขาจนหัวสั่นคลอนนมเด้งกะเพื่อม รอเธอปรับตัวได้ก่อน ถึงตอนนั้นเธอจะเอาเขาบ้าง หรือต่อให้เขาจะเป็นฝ่ายเอาเธอ ทำเธอ ก็ไม่เป็นไร “หึ!” เขาชอบจริง ๆ นะ แล้วก็อดไม่ได้จะให้รางวัลเธอหนัก ๆ อย่างไม่นึกสงสารร่องบอบบาง ปั่ก! ๆๆๆ “กรี๊ด!...พี่เพลิง อื้อ!” แรงกระแทกหนักกว่าเดิม ขาถูกยกสูงขึ้นทำให้เขาเข้ามาลึกมาก สะเทือนถึงมดลูกของเธอ เล่นเอารู้สึกเหมือนท้องน้อยถูกทะลวงเลย ปั่ก! ๆๆๆ “อ๊ะๆๆ โอ้ย!” ยิ่งทำก็ยิ่งแรง ไม่รู้คลั่งเสียวหรือคลั่งเธอกันแน่ เขากระแทกอย่างเอาเป็นเอาตาย ทำมันจนหัวสั่นหัวคลอน จนพอใจ จึงหยุดการเคลื่อนไหว ก่อนจะก้มลงมาจูบเธอแล้วบีบนมนุ่มหนัก ๆ กลับมาโยกบดอีกครั้งไม่แรงมาก ความเจ็บและไม่ชินในตอนแรกของเธอหายไปเป็นปลิดทิ้ง เหลือแค่ความเสียวซ่านร่านร้อนที่ทำให้เธออยากเป็นฝ่ายคุมเกมบ้าง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม