นิ้วเรียวยาวลูบไล้รอยแยกของเธออย่างแผ่วเบา หยอกล้ออีกฝ่ายอย่างไม่รีบร้อน
ไม่ใช่เพราะใจดี เห็นใจ สงสาร
แต่เพราะเขาเองก็อยากค่อย ๆ แทะเล็มไปเรื่อย ๆ
แต่จะกินไม่ให้เหลืออะไรเลยแม้แต่...ศักดิ์ศรี
“พี่เพลิง” เสียงกระเส่าดังขึ้น ขาเรียวแยกออกจากกันกว้างกว่าเก่า เปิดทางให้เขาอย่างคนใจง่ายและร้อนวิชา “อื้อ!”
ครางหนักกว่าเก่าเมื่อนิ้วเรียวค่อย ๆ แหวกกลีบเนื้ออวบแล้วส่งเข้ามาด้านในร่องที่แฉะของเธอ
เขาค่อย ๆ คืบคลานอย่างใจเย็น ทั้งที่ตัวของเธอร้อนรุ่มแทบจะเป็นบ้าไปแล้ว
แต่เธอกลับชอบทุกสัมผัส หลับตาพริ้มรับมันอย่างเต็มใจ
เสียว
เสียวมาก
เสียวกว่าตอนเขาดูดนมซะอีก
แล้วก็แปลกใหม่ขึ้นเรื่อย ๆ
กึด! นิ้วเรียวยาวกดเข้าไปลึกจนสุด แช่มันไว้แล้วบี้ควงเบา ๆ
“อื้อ! พี่เพลิง” ร่างกายดิ้นเร่าหนักกว่าเก่า หัวสมองขาวโพลนรับรู้แค่สัมผัสจากเขา ร้องหาแต่เขา
แจ๊ะๆๆ นิ้วเรียวขยับเข้าออกในร่องแฉะจนเกิดเสียง ค่อยเป็นค่อยไปเติมเชื้อเพลิงให้อีกฝ่ายลุกโหมกระพือหนักกว่าเดิมทั้งที่รู้ว่าเธอพร้อมทุกอย่าง
“เพิร์ลเสียว” เสียวจะบ้าตายอยู่แล้ว ดิ้นไปมาเหมือนกับคนบ้า ไขว่คว้าหาบางอย่างที่เธออยากได้จนไม่ไหว
ไม่ต้องปรนเปรอเธอแล้ว เธออยากตอนนี้แล้ว
“เข้ามาพี่เพลิง” รีบเข้ามาให้ลึกที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เพราะเธออยากสัมผัสมันแล้ว
“หึ!” เสียงในลำคอดังขึ้นเมื่อมองคนร่านตรงหน้า
แต่ไม่รู้ทำไมกลับพอใจและถูกใจเขาเหมือนกัน ทำเอาเพลิงใหญ่ของเขาผงกหัวงึด ๆ เรียกเหมือนอีกคน
ในเมื่อเธอทนไม่ไหว แล้วเขาที่ทนไม่ไหวตั้งนานจะต้องสนใจอะไรอีก
กูจะกระแทกให้ยับ!
ร่างสูงขยับเข้าไปใกล้กว่าเก่า ส่งส่วนหัวถูไถรอยแยกอูมเนียน หยอกล้อจนน้ำเยิ้มใส่กันทั้งของเขาและของเธอ
เห็นความอวบสวยแล้วหมั่นไส้ฟาดเอ็นแข็งใส่เนื้อนุ่มแรง ๆ
ปัก!
“.....” คนหิวปรือตามองต่ำลงมายังกลางกายของเขาและเธอ เฝ้ารอดูทุกจังหวะที่เขาจะทำมันจนอดใจไม่ไหว
ชันแขนขึ้นมา มองต่ำลงไปอยากเห็นทุกอย่างทุกขั้นตอน
แล้วคงจะดีกว่านี้หากได้เห็นมันชัด ๆ มันตอนเขาเป็นฝ่ายมอง
มุมปากหยักบางยกยิ้มกับความไม่รู้จักกลัวของอีกฝ่าย แล้วค่อย ๆ กดส่วนหัวของตัวเองเข้าไปอย่างเชื่องช้า
“พี่เพลิง!” เนื้ออ่อนนุ่มที่ถูกแหวกออกจากขนาดมหึมาทำเอาร่างบางถึงกับไร้แรงชันตัวต่อ เสียงดังเรียกเขาด้วยความรู้สึกแสบตรงนั้น
เหมือนถูกเฉือนเนื้อไปเลย
ทั้งที่อยากมาก พร้อมที่สุด แต่ทำไมมันเจ็บขนาดนี้
ไม่เจ็บก็บ้า!
ดูไอ้นั่นของเขาด้วย!
“พี่เพลิง เพิร์ล...” มือหนึ่งจิกหมอนอิง มือหนึ่งจิกแขนแกร่ง หอบหายใจพูดไม่เป็นศัพท์ แววตาราคะเปลี่ยนเป็นออดอ้อนไม่รู้ตัว
“อยากหยุดไหม” เขาถาม หยุดคาไว้ทั้งที่เข้าไปไม่ถึงครึ่ง
ตอบว่าหยุดกูก็ไม่ทำ
แค่อยากเล่นกับลูกแมวตรงหน้าก่อน
“ไม่”
ใจเด็ดดี
ร่านไม่เบา
“ได้”
ปั่ก! กึด!
“กรี๊ดด!!” ได้ของเขาไม่บ่งบอกอะไรล่วงหน้า เหมือนแค่ตอบรับแต่กลับกระแทกส่งเข้ามาทีเดียวสุดลำจนเสียงเล็กกรีดร้องดัง
ร่างกายสั่นระริก น้ำตาเผลอเล็ดออกมาเหมือนคนอ่อนแอทั้งที่ไม่ใช่คนเสียน้ำตาง่าย ๆ เลย
“ซี๊ด!” เพลิงไม่ปลอบ กัดฟันกรอดกับความรัดแน่นที่ได้รับ เส้นเลือดปูดขึ้นทั้งสันกรามและขมับ
แต่พอปรับตัวได้กระตุกยิ้มพอใจกับสภาพคนตรงหน้า
แรดแต่ซิง
ไร้ประสบการณ์แต่ใจกล้าไม่เบา
มีเรื่องให้เขาตื่นเต้นไม่น้อย
ทั้งที่ดูข้างนอกแทบไม่น่าเชื่อก็ตาม
แต่ช่างเรื่องนั้น
ไม่สนว่าอีกฝ่ายจะปรับตัวได้หรือเปล่า ไม่มีคำปลอบหรือสัมผัสอ่อนโยนจากเขา
ฝ่ามือใหญ่จับเข่ไาบางกดแยกออกจากกว้างทันที สาดสะโพกสอบของตัวเองกระแทกเข้าออกเสียงดังทันที
ปั่กๆๆ
“อะ พี่เพลิง...อื้อ!” เธอยังไปรับตัวไม่ได้ ลมหายใจยังไม่มั่นคงถึงกับเกร็งรับความหนักหน่วงแข็งใหญ่ที่แทงเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ “เบาก่อน”
ขอเวลาอีกหน่อย ขอปรับตัวอีกนิด
แต่แล้วไง
เขาสนใจที่ไหน
ปั่กๆๆๆ สะโพกสอบยังกระแทกกระทั้นเข้าใส่หนัก ๆ เดินหน้าเข้าออกอย่างไม่เกรงใจร่างกายที่แตกต่าง ขนาดใหญ่เกินมาตรฐานของตัวเอง
แทงแรง ๆ จนเลือดซิบออกมาให้เห็น
ไม่สงสารเลย
เอาแต่ความเสียวและสะใจของตัวเอง
“อ๊ะ อื้อ อ๊า!” คนอยากก่อนหน้าครางระงม ดีดดิ้นเหมือนอยากหนีสัมผัสชั่วขณะ แต่ไปไหนไม่ได้เพราะถูกตรึงขาไว้ “พี่เพลิง”
“เพิร์ลเป็นของใคร” ถามเสียงสั่นตามแรงกระแทก มองคนตรงหน้าตอกย้ำให้เธอรู้สถานะตัวเอง
“ข...ของพี่เพลิง” ตอบเสียงขาดห้วงเพราะแรงกระแทกจากเขาจนหัวสั่นคลอนนมเด้งกะเพื่อม
รอเธอปรับตัวได้ก่อน ถึงตอนนั้นเธอจะเอาเขาบ้าง
หรือต่อให้เขาจะเป็นฝ่ายเอาเธอ ทำเธอ ก็ไม่เป็นไร
“หึ!” เขาชอบจริง ๆ นะ
แล้วก็อดไม่ได้จะให้รางวัลเธอหนัก ๆ อย่างไม่นึกสงสารร่องบอบบาง
ปั่ก! ๆๆๆ
“กรี๊ด!...พี่เพลิง อื้อ!” แรงกระแทกหนักกว่าเดิม ขาถูกยกสูงขึ้นทำให้เขาเข้ามาลึกมาก สะเทือนถึงมดลูกของเธอ เล่นเอารู้สึกเหมือนท้องน้อยถูกทะลวงเลย
ปั่ก! ๆๆๆ
“อ๊ะๆๆ โอ้ย!” ยิ่งทำก็ยิ่งแรง
ไม่รู้คลั่งเสียวหรือคลั่งเธอกันแน่
เขากระแทกอย่างเอาเป็นเอาตาย ทำมันจนหัวสั่นหัวคลอน
จนพอใจ จึงหยุดการเคลื่อนไหว ก่อนจะก้มลงมาจูบเธอแล้วบีบนมนุ่มหนัก ๆ กลับมาโยกบดอีกครั้งไม่แรงมาก
ความเจ็บและไม่ชินในตอนแรกของเธอหายไปเป็นปลิดทิ้ง เหลือแค่ความเสียวซ่านร่านร้อนที่ทำให้เธออยากเป็นฝ่ายคุมเกมบ้าง