“มัท...พ่อเองนะ”
ขวับ...
โทรศัพท์ในมือของมนตรีถูกแมทธิวกระชากไปแนบหูของตัวเองทันที
“พ่อ...มีอะไรกับมัทเหรอคะ”
“เธออยู่ที่ไหน กลับมาเดี๋ยวนี้นะ”
เสียงที่กรอกมาตามสายไม่ใช่เสียงของบิดา แต่เป็นเสียงของ...?!
“นาย...แมทธิว!”
“ใช่ ฉันเอง กลับมาที่บ้านเดี๋ยวนี้ ฉันรอเธออยู่”
มัทนาเม้มปากแน่น ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “ฉันไม่มีทางกลับไปเจอหน้านายอีกเด็ดขาด ไสหัวไปลงนรกซะ”
แทนที่เขาจะรามือกลับหัวเราะร่วน “ถ้าไม่กลับมาลงนรกด้วยกัน พ่อเธอก็จะลงนรกนำหน้าไปก่อนนะ มัทนา”
“นี่...นายจะทำอะไรพ่อฉันน่ะ”
แมทธิวหัวเราะร่วน “ก็พ่อเธอยักยอกเงินฉันไปตั้งหลายสิบล้านไม่ใช่หรือ เธอคิดว่าฉันควรทำยังไงดีล่ะ จับเข้าซังเต หรือว่าจ้างมือปืนมาเป่าสมองดี”
“ไอ้...ไอ้คนบ้าเลือด!”
“กลับมา ฉันให้เวลาเธอสิบนาที”
“เดี๋ยวสิ ไอ้คนบ้า...นี่นายอย่าเพิ่งวางนะ คุยกันให้รู้เรื่องก่อน นาย แมทธิว!”
ไม่ว่าหล่อนจะตะโกนดัง
