วันถัดมา
"อื้อ" เจ้าขาเปล่งเสียงที่แหบแห้งของตัวเองออกมาจากลำคอ หลังจากที่เธอเริ่มสะลึมสะลือรู้สึกตัวขึ้นมาในช่วงบ่ายของวัน
ดวงตากลมโตที่ปิดสนิทในตอนแรกค่อย ๆ ลืมขึ้นมา ทันใดนั้นเองความเจ็บปวดจากร่างแทบจะทุกส่วนก็พุ่งเข้ามาในเส้นประสาทรับความรู้สึก แต่บริเวณที่เหมือนจะเจ็บระบมมากเป็นพิเศษนั้นคือ ช่วงล่างของเธอ
"อื้ออ" เจ้าขาครวญครางออกมาด้วยความรู้สึกทรมานอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอกะพริบตาช้า ๆ สองสามทีเพื่อปรับสายตาจากความสะลึมสะลือ จากนั้นก็เลื่อนสายตาสำรวจไปรอบ ๆ แล้วก็พบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่ในห้องนอนสีเทา
พายุเป็นคนอุ้มเธอมานอนที่นี่ หลังจากที่เจ้าขาได้สลบไปกับการร่วมรักที่แสนหนักหน่วง
ร่างเล็กพยายามดันตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความยากลำบาก แล้วตอนนั้นเองก็มีเสียงฝีเท้าหนักของเจ้าของห้องเดินกลับมาจากระเบียงด้านนอก
"ฉันก็นึกว่าเธอจะไม่ตื่นมาซะแล้ว" พายุเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางสบายตัว สีหน้าของเ
