"เรื่องมันก็เป็นแบบนี้เลยค่ะ"
"พี่ว่ามันน่าตลกไหมคะ ตอนเจอหน้ากันยังยิ้มทักทายเจ้าขาปกติเลย แต่ทำไมลับหลังถึงพูดจาแย่ ๆ ถึงเจ้าขาแบบนั้นทั้งที่เจ้าขายังไม่เคยไปทำอะไรให้พวกเธอเลยนะคะ"
เจ้าขาเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้าให้กับพายุฟังขณะที่เธอและเขากำลังนั่งรออาหารที่สั่งไป
"ได้ต่อยไหม" พายุที่ฟังจบก็เลิกคิ้วถามคนตัวเล็กฝั่งตรงข้ามขึ้น
"คะ?"
"ถ้าเป็นฉันคงเปิดหน้าไปแล้ว ไม่รอให้แม่งพูดจบหรอก"
"จะทำแบบนั้นได้ยังไงคะ"
"ทำไมจะทำไม่ได้ ฉันไปทำให้เอาไหม"
"พอเลยค่ะ ไหนพี่เคยบอกว่าไม่ใช่นักเลงไงคะ"
"ก็ไม่ใช่ แต่ถ้ามีคนมารังแกคนของฉัน ก็ต้องคุยกันหน่อย" เจ้าขาที่นั่งถกเถียงอยู่กับพายุชะงักไปเมื่อได้ยินคำพูดของเขาที่เรียกเธอว่า ‘คนของฉัน’ พร้อมกับท่าทางที่เต็มไปด้วยความพร้อมจะปกป้องเธอของเขา
"มะ ไม่ต้องถึงขั้นนั้นก็ได้ค่ะ เจ้าขาแค่เล่าให้ฟังเฉย ๆ นะคะ ไม่ได้มาฟ้องเพื่อให้พี่ไปจัดการให้สั
