หลังจบงานแถลงข่าว..นทีรีบเข้าไปหาเลขาที่รออยู่ที่ห้องพักหลังเวที เขาหมายมั่นว่าจะได้เจอกับมุกมัจฉาในห้องนั้น แต่..
“เธอไปแล้วครับ”
“ไปแล้ว!!” เขาอุทานเสียงดังอย่างลืมตัว “คุณปล่อยเธอไปได้ยังไง”
“ทำไมเหรอครับ เธอทำอะไรผิดหรือครับ”
“ไม่ใช่อย่างนั้น” นทีปวดขมับ “เธอบอกมั้ยว่าจะไปที่ไหน”
“ไม่ได้บอกครับ”
“โหวว แล้วจะเจอได้ไงอีกเนี่ย”
“เธอเพิ่งออกไปไม่นานเอง บอสน่าจะตามทันนะครับ ลอง..”
เลขาพูดไม่ทันจบ นทีก็พรวดพราดออกไปทันที ทำเลขาถึงกับงง
“บอสเป็นอะไรไปเนี่ย หรือว่าเหตุการณ์ร้ายทำให้กระทบกระเทือนจิตใจจน..เพี้ยนไปแล้ว!”
นทีรีบขับรถออกจากโรงแรมอย่างรีบร้อน ขับไปตามถนนเลียบชายหาด เพื่อตามหาหญิงสาวชุดเดรสลายใต้ทะเล เจ้าของดวงตากลมโตสุกสกาวเหมือนปลาน้อย คนที่ทำให้ใจเขาคนึงหา
ทว่า ขับไปจนสุดถนนก็ยังหาไม่เจอ..เธอหายไปอย่างไร้ร่องรอย ถามจากใครก็ไม่มีใครเห็น..
จึงขับรถกลับมายังโรงแรม ขอดูก
