ด้วยความเร่งรีบของชายหนุ่ม ทำให้เขาพาเธอมาทันเรือข้ามฟากไปเกาะสีชังเที่ยวสุดท้าย ระหว่างนั้นหญิงสาวลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ เธอไม่คิดว่าเขาจะพาเธอมายังสถานที่แห่งนี้
“คุณพาฉันมาที่นี่ทำไมลูอิส” กรรัมภาเอ่ยด้วยความตกใจ
“เพราะที่นี่มันคล้ายกับเกาะเอเดนของผมที่สุดไง ผมเลยอยากพาคุณมารำลึกความหลัง” ลูอิสกล่าวอย่างหน้าตาเฉย
“คุณมันบ้าไปแล้ว ฉันก็มีพ่อมีแม่นะ คุณมาทำแบบนี้ถ้าพ่อฉันเห็นว่าฉันไม่กลับบ้านท่านคงเป็นห่วงแย่” กรรัมภาหน้าเสียขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงบิดา
“มันจะยากอะไรคุณก็แค่โทรหาท่าน แล้วบอกว่าไปเที่ยวกับเพื่อน แค่นั้นท่านก็หายห่วงแล้ว” ลูอิสพูดราวกับว่าการโกหกมันเป็นสิ่งดี
“แต่ฉันไม่อยากโกหกพ่อ” กรรัมภาเอ่ยเสียงอ่อย
“เลือกเอาว่าคุณจะโกหกให้ท่านสบายใจ หรือว่าคุณจะให้ผมโทรหาท่านเอง” ลูอิสเริ่มข่มขู่หญิงสาวทันที
“คุณทำไมต้องบังคับฉันขนาดนี้ ในเมื่อเรื่องของเรามันจบไปแล้ว คุณจะมารื
